Dankzij mijn liefdevolle vrouw ben ik begonnen met lezen in de serie "De Dwergen" een heerlijke verhaal lijn over Dwergen, tovenaars, mensen, elfen, orcs en al het andere wat je kunt verzinnen. Ik houd ervan. Gewoon wegdromen in een boek waarbij je je eigen ideeën over de verschillende werelden kunt inbeelden en er is niemand die zegt dat het niet klopt wat je denkt. Bovendien vind ik het heerlijk om dit soort fantasie verhalen te lezen getuigende de andere series die ik heb gelezen. Welke? De Tovenaarsring, Koningen en Tovenaars, Het Magisch Koninkrijk, Kinderen van de Dageraad, Het Erfgoed van Shannara. Dit zijn volgens mij wel voldoende voorbeelden om aan te geven dat ik van fantasie boeken houd. Nogmaals gewoon wegdromen tijdens het lezen in een wereld die alleen jij je kunt voorstellen. Een wereld bedacht door een schrijver die er een beeld bij had tijdens het schrijven, en die hoopt dat zijn beelden bij je binnenkomen en je meevoeren in het verhaal. En eerlijk is eerlijk, vaak is dat bij mij zo. Ook nu weer, zodra ik de kans heb om verder te lezen doe ik dat. Ik wil graag weten hoe het verder met me gaat. Ik wil terug naar mijn vrienden de onderaardlingen die door mensen worden gemeden. Die anders zijn, maar toch ook weer niet. Die de dingen doen op hun eigen wijze. Die leven in traditie en ook weer niet. Ik wil weten wat voor avonturen ik nog verder beleef als ik met mijn biijl; weer eens een monster heb overwonnen terwijl ik eigenlijk al bijna dood ben. Wat een heerlijkheid is het om zo te kunnen en mogen lezen.
Grootste nadeel van deze manier van lezen is dat ik mij echt vereenzelvig met in dit geval de hoofdpersoon. Een dwerg die is opgevoed bij de mensen, tegen wil en en dank een held wordt en dan vervolgens nog allerlei avonturen beleefd. Die denkt de vrouw van zijn leven , en dat ik bij dwergen erg lang, gevonden te hebben maar dan vanwege de traditie geen toestemming krijgt om met haar te trouwen. Vervolgens een andere vrouw vind, maar deze blijkt een verleid- en verraadster te zijn. Terugkomt bij zijn grote liefde omdat de trouwbond wordt ontbonden, om vervolgens er achter te komen dat ze toch niet zijn grote liefde is. Nu zeg ik niet dat mijn vrouw niet mijn grote liefde is. Absoluut niet! Want anders hield ik het niet al 24 jaar in trouw met haar uit. Neeh ik wil niet te veel spoiler spelen dus vertel liever niet wat de dwerg allemaal moet meemaken, maar ik snap zijn angst en verdriet. Snap zijn frustratie als hij dingen doet waarvan hij denkt dat goed is, maar dat het toch niet niet goed is. Ook de reacties die hij krijgt van zijn vrienden en tegenstanders kan ik helemaal snappen. Ik voel soms hetzelfde. Ik denk niet hetzelfde als mijn vriend de dwerg. De professor is vele malen slimmer dan ik. Hij heeft namelijk een studie gemaakt van de oude boeken, en zover ben ik niet gekomen.
Ik ga echt helemaal op in het verhaal en vind dat echt heerlijk, maar bedenk mij ook dat het een soort van vluchten is uit de werkelijkheid. Ik probeer de zorgen van alle dag een beetje te vergeten als "mijn wereld" in duik. Vergeten om vervolgens te kunnen ontspannen. En ik weet niet of dat de juiste manier is om dingen het hoofd te bieden, maar fijn vind ik het wel. Het is geweldig om op de bank onder de overkapping te liggen en je jongste dochter thuis te horen komen met de opmerking, heey poppie! Ligt u weer te lezen? Beetje gekke vraag als je iemand op een bank ziet hangen met een boek in zijn handen misschien, maar minder gek als je weet dat we samen een gek fantasie knopje hebben waar we op kunnen drukken om in ons eigen wereldje te zijn. En ze weet dat ik daar ben als ik op de bank lig met een boek. Heerlijk.
Mijn fantasiewereld vermengt zich zeker niet met de werkelijkheid, maar het is wel erg fijn om een tweede wereld te hebben. Het fijn om dat alle zorgen en moeilijkheden van alle dag te kunnen verwerken en vergeten. Soms werkt het niet, want dan is de werkelijkheid te ruw en hard, maar vaak is het een heerlijke uitvlucht om daar naar toe te kunnen en mogen gaan. Ik ga vanmiddag na het werken nog even weer heerlijk poppie zijn en verdwijnen in de wereld van "De Dwergen" en hoop een draak te verslaan en eindelijk duidelijkheid te krijgen over van wie ik nu het meeste houd. Ook hoop ik eindelijk te weten of ik nu onder of op de aarde thuis hoor. Dus in het licht of altijd in het donker leef.
Reacties
Een reactie posten