Mijn columns en gedachten

Een kindje voor in de kerk gebracht God heeft aan jou gedacht Het kindje werd gedoopt Het kreeg meer dan ik had gehoopt Mama, was er bij Pleegouders waren heel erg blij Samen aan het doopvont staan Daardoor viel er menig traan Het water van de doop Bracht leven en een nieuwe hoop Ach mocht het liefde zijn Ik vond het erg fijn Want hiervoor werden we hier gebracht Omdat Hij zijn Liefde in ons bracht De zorgen worden zo gedeeld Onze wonden weer geheeld Door water in de nijl Een bootje zonder zeil Werd zichtbaar de nagel in het kruis Bracht God zijn kinderen thuis Nu zijn we dankbaar en blij Voor jou, voor hem, voor mij Dat we samen verder mogen gaan Want we laten ons op Gods liefde voorstaan

Zo soms zijn er van die momenten dat je opeens denkt en nu moet ik iets schrijven, dit is er zo een. Ik ben de laatste paar dagen niet echt op dreef, het wil allemaal niet zo. Zal wel komen omdat het weer niet helemaal mee zit en omdat het lichaam niet helemaal mee wil werken. Maar goed, ik denk wel om anderen en dat vind ik net zo belangrijk. Want wat je geeft, dat krijg je meestal ook wel weer terug. Dat bleek vandaag ook maar weer Heerlijk dat er op deze manier ook om mij gedacht wordt, waardoor ik me op zo'n moment ook gewaardeerd voel en eventjes weer heel prettig. Vandaag is ook de dag dat mijn nichtje jarig is. Het nichtje waar ik een naam dicht voor schreef. Het eerste kindje waarvoor ik een gedicht schreef, naast de gedichten over en voor mijn kinderen. Wat is het dan heerlijk om in een beetje een trieste bui een foto voorbij te mogen zien komen van dit meisje, een foto waarop ze straalt. Man dan voel je je even weer helemaal happy en blij. Eigenlijk zouden deze moment