Toen vanavond terug reed naar huis, bedacht ik mij in de auto dat er altijd wel gesproken wordt over opgroeiende kinderen, maar nooit over opgroeiende ouders. Waarom is dat eigenlijk? Ik bedoel wij als ouders groeien net zo hard met ons oudste kind mee op, als dat deze zelf doet. Wij maken ook alles mee. Maar wij mogen niet raar doen zoals ons opgroeiend kind. Wij mogen niet onze kont in de krib gooien als we het even niet meer zien zitten. Moet ik nog doorgaan? Dacht het niet. Want o wee als wij als ouder dat doen. Dan zijn we vervelend. Niet meegaand. Snappen wij ons kind niet. Begrijpen wij helemaal niet hoe het tegenwoordig werkt. Want ja vroeger, vroeger was alles beter. Tuurlijk... Wij zeiden precies hetzelfde, lief kind. Eigenlijk zouden onze kinderen ons beter moeten leren verstaan. Zouden net als wij moeten leren begrijpen dat wij wij het net zo moeilijk hebben als dat zij het hebben. Zouden moeten begrijpen dat het voor ons ook best wel moeilijk is dat ze na 4 jaar opeens n