Weet je ik sta aan de vooravond van mijn 40e levensjaar, en als de meeste van jullie dit lezen ben ik er reeds aan begonnen en met dat ik dit bedenk denk ik, wat is er toch veel gebeurd in het afgelopen jaar. En heb ik er zelf enige invloed op gehad? Neeh volgens mij niet!! Heeft het me wind eieren gelegd? Volgens mij ook niet! Dus ik klaag niet. Waar ik me wel over verbaas is de manier waarop er door de mensen om mij heen allemaal wordt geklaagd. Het werk is niet goed, de collega's deugen niet, de kinderen zijn te druk, de buitenlanders deugen niet, we krijgen teveel vluchtelingen...blah blah blah blah En hoe denk jij? En hoe over jezelf? Dat zijn moeilijke vragen hé? Dan moet je opeens bij jezelf beginnen. En als je dat nu doet? Wat komt er dan uit? Ben je tevreden over jezelf? Of de manier waarop je in het leven staat? Ben je van mening dat de mensen je mogen? Of ben je ook zo'n zeur? Zo'n klager? Die vindt dat de wereld om hem draait? En het niet kan verkroppen als de