Mijn columns en gedachten

De afgelopen maanden waren rare maanden, druk, verwarrend en veel eisend. De operatie, de breuk, het ongeluk. De pijn in de rug. Allemaal dingen waar we aan het begin van het jaar geen rekening hadden gehouden. Dingen die, behalve de operatie, onverwachts kwamen. Die ad-hoc vroegen om een oplossing en die gelukkig allemaal wel goed opgepakt zijn, maar toch. Het vreet aan je, het doet wat met je en je hebt er last van. En juist dat laatste dat werkt zich dan op momenten dat je er helemaal niet op rekent. Meestal zijn het kleine dingen die de emmer doen overlopen, maar soms... Gelukkig heb ik net op tijd de kraan gedicht, maar het scheelde niet veel of de emmer stoomde keihard over. En deze keer was het niet iets kleins. Maar iets geks. Iets waar je geen rekening mee houdt, maar wat gebeurd in het leven. Wat het is laat ik in het midden, want ik heb geen toestemming gevraagd of ik het mocht gebruiken in mijn blog. Laten we het er op houden dat het echt vervelend is, en dat je er knap las

Vriendschap Met zijn tweeën zijn of soms met drie Lief en leed delen Er voor elkaar zijn Boos worden als je iets verwacht waar de ander niet aan heeft gedacht Bij elkaar blijven komen Ook al wil je het niet  Waar de één gaat, volgt de ander Geven geven maar nooit teveel Worden gemist als je er niet bent Deze vriendschap kent niet iedereen Deze wil wel graag iedereen Maar niet iedereen vindt er één Je vindt wel je vriend, je maatje Maar er ontbreekt altijd iets Het is nooit helemaal af De band ontbreekt Dat is wat menigeen dan steekt O liefde zo oneindig groot En vriendschap zo oneindig diep Vertel mij het geheim dat u schiep En laat mij zien de liefde die u bood Wees waakzaam in ons leven En zorg dat wij dit ook leren geven Zodat niemand meer alleen hoeft zijn En wij kunnen mogen delen in liefde en pijn