Mijn columns en gedachten

Het gevaar van altijd over je eigen situatie schrijven is dat het soms te persoonlijk kan gaan worden. En dat is geen goede basis is mijn mening. Het mag best een beetje persoonlijk, want dat gebeurd toch. Maar het mag niet te worden. Ik ben van mening dat ik in de afgelopen 99 blogs soms heel persoonlijk ben geweest, en soms ook heel ver van mijzelf weg ben gebleven. Ik denk dat het in de afgelopen periode goed geweest is, zoals het is geweest. Dat er in de 99 voorafgaande blogposts heel mooie dingen zijn geschreven, maar ook rommel. Dat laatste is niet erg, maar het moet wat mij betreft niet te vaak voorkomen, want dan haken de lezers af. Ik heb geschreven wat ik heb geschreven, zei Pilatus toen men hem kwam vragen om het bordje boven de gekruisigde Jezus weg te halen. En dus bleef het hangen. Ik wil mijzelf niet vergelijken met Pilatus, maar ik ben het wel met hem eens, ook ik heb geschreven wat ik heb geschreven. Nu kan dat al gauw natuurlijk want niemand heeft invloed op wat ik

Zo weer een waardeloze week achter de rug. Waardeloos? Dan kun je toch niet zo maar zeggen. Want je hebt vast mooie dingen meegemaakt, het is vast niet allemaal niets geweest. Dan zal de eerste gedachte zijn van vele van jullie die deze blog lezen. Nou bereid je er maar op voor, alle mooie dingen van deze week wegen niet op tegen het waardeloze van deze week. En ik ben niet van plan om verdere uitleg te geven. Er namelijk genoeg over gezegd en geschreven. Ik wil het alleen maar op deze manier nog een keertje kwijt. Gelukkig kan ik mezelf ook resetten en zijn er menesen in mijn omgeving die daar een bijdrage aanleveren. IK denk met veel  plezier terug aan afgelopen zondag. Dat was heel gezellig. IK denk met veel plezier terug aan de alle andere mooie dingen van deze week, maar desalniettemin blijft het door alle gebeurtenissen een waardeloze week. Er zijn teveel dinegn in deze rare wereld die een nigatieve invloed hebben. Soms kunnen mensen daar neits aan doen, en soms wel. Soms wille