Mijn columns en gedachten

Ik heb geen idee hoe het komt maar ik heb weer verschrikkelijk veel zin in het schrijven van een column, maar zie er ook weer verschrikkelijk tegen op. Want waar zal ik over schrijven? Dat is telkens weer zo'n cliché opmerking om m'n blog mee te openen. Wat zal ik doen? Zal ik m'n licht laten schijnen over de Amerikaanse verkiezingen? Of zal ik het gaan hebben over de hoeveelheid vermiste mensen er momenteel dood terug gevonden wordt? Als ik het aan sommige Amerikanen voor zou leggen denk ik dat ze direct een link gaan leggen tussen de president elect en deze dingen. Want er komen immers alleen maar slechte dingen van deze man? Een andere groep Amerikanen is juist blij dat hij aan de aankomende president is. Want dan mogen ze tenminste vrij zeggen wat ze willen. Dat mocht en mag hij immers ook? En vrouwen en buitenlanders zijn immers aangeschoten wild... Maar daar wil het helemaal niet over hebben. Want dat is zulk raar volk en zulk een rare discussie. Man alleen de gedacht

Oh land de wanhoop nabij Wanneer veranderd gij? Zoekt gij niet de juiste weg? Nu krijgt gij wat gij wilt Ik hoop dat het uwen honger stilt Maar vrees met angst en beven Dat gij verkeerd uw stem hebt gegeven! Anders moest het gaan Ver ver bij die donkere man vandaan Maar nu? Waar staat u nu? Verdeeldheid is er gekomen Mensen onderling zijn het niet meer eens De straat op is nu het pleidooi Oh oh was en is die verandering toch mooi Er is toch hoop? Er groeit een nieuwe loot Aan de stronk waarmee het ooit begon Er is dus weer een lichtje aan de horizon Er komt een nieuwe dag, een nieuw begin Dat geeft het leven toch weer zin? Gaat rustig voort, en leef uw leven zoals het hoort. Neem elkaar zoals u bent Ieder met de gebreken zoals u ze kent Kom nader en geniet, Al wat het leven u bied Ach verandering zo klein Wat is het toch fijn, om als mensen vriendelijk te zijn Ach verandering zo groot, Genood ik maar van alles wat u mij bood Dan zou het zijn- Al was e