Het is zo raar...Ik zit aan de achterkant van onze kamer en heb
nergens zin. Kijk af en toe naar m’n spiegelbeeld in het raam, en schaam me
voor me mezelf. Terwijl ik aan de andere kant luisterend en kijkend naar een
concert in de Arena van Andre Hazes, bedenk dat ik het nog helemaal niet zo
slecht doe. Maar hij raakt me wel weer. Hij mocht dan veel drinken en ook zijn
drank nodig hebben gehad, maar zingen kon hij wel. Hij was doof, maar zong!
Zong over alles wat er in het leven gebeurde, en stond te gebeuren. Zong over
zijn eigen leven. Ik heb er echter geen idee van of hij dit deed om het van
zich af te zetten, of om zijn luisteraars te laten weten dat het niet allemaal
gaat zoals jezelf wilt. En heel eerlijk vind ik dat ook helemaal niet
belangrijk. Want heb mezelf namelijk net ook maar weer een glas met alcohol
ingeschonken, en bedacht dat de muziek grappig is, maar dat er maar een paar
liedjes zijn die me raken.
Hazes is alleen maar de aanleiding geweest van dit schrijven. Want…
Hazes is alleen maar de aanleiding geweest van dit schrijven. Want…