Mijn columns en gedachten

Heb net een verslag geschreven voor mijn coach van het traject waar ik in zit. Nee geen exit-traject of een traject om van werkgever te veranderen, maar een traject om mijzelf beter te leren kennen. Ik had het verslag of zoals wij dat noemen het reflectieverslag af en besloot om eens een oude te openen… Ik werd toen getroffen door mijn woordkeus. Ik las daar dat ik geen moeite had om binnen te zitten, maar dat het beter voor mij was om met zonneschijn en geen wind buiten te zijn… En toen dacht ik aan vandaag… Ik was gedurende mijn wandeling van huis naar de bus en van de bus naar de trein buiten als mede van het station naar het kantoor in Zwolle en Groningen buiten. De zon scheen, de wind was weg en het was koud, maar ik heb het niet gemerkt. Ik was bezig met wat er allemaal op de agenda stond en hoe ik dit allemaal een plaatsje moest geven. Ik werd mij pas van bovenstaande bewust toen ik in de bus vlakbij huis was. Want toen zag ik dat het water rimpelloos was en dat de lucht aa

Het is zo raar...Ik zit aan de achterkant van onze kamer en heb nergens zin. Kijk af en toe naar m’n spiegelbeeld in het raam, en schaam me voor me mezelf. Terwijl ik aan de andere kant luisterend en kijkend naar een concert in de Arena van Andre Hazes, bedenk dat ik het nog helemaal niet zo slecht doe. Maar hij raakt me wel weer. Hij mocht dan veel drinken en ook zijn drank nodig hebben gehad, maar zingen kon hij wel. Hij was doof, maar zong! Zong over alles wat er in het leven gebeurde, en stond te gebeuren. Zong over zijn eigen leven. Ik heb er echter geen idee van of hij dit deed om het van zich af te zetten, of om zijn luisteraars te laten weten dat het niet allemaal gaat zoals jezelf wilt. En heel eerlijk vind ik dat ook helemaal niet belangrijk. Want heb mezelf namelijk net ook maar weer een glas met alcohol ingeschonken, en bedacht dat de muziek grappig is, maar dat er maar een paar liedjes zijn die me raken. Hazes is alleen maar de aanleiding geweest van dit schrijven. Wa

En weer kan ik buiten zitten tot na tienen! Wat is dat toch heerlijk... Ik ben zo blij dat het eindelijk zomer geworden is. Want ik was dat grijze, donkere koude Nederlandse weer wel zat. En dus eten wij al meer dan een week buiten. 's Middags, 's avonds wat een geweldige zegen is dat om zonder last buiten te eten. Maar het gekke is dan ook weer dat we gedurende deze periode nooit compleet zijn geweest. Er was telkens minimaal één afwezig. Ach laten we dat maar houden op het feit dat het vakantie is... Het nadeel aan dit mooie weer is dat wel weer dat er na anderhalve week alweer geluiden te horen zijn dat het veel te droog is. En dat er nu weer teveel drinkwater wordt verspild door de tuinders en boeren. Want uit sloot halen, nee dat kan niet want dan komt het droog te staan en dat is weer slecht voor het grondwater. Met andere woorden het is nooit goed.Nu ik bovenstaande heb bedacht, bedenk ik mij ook direct dat er wel een vergelijking mogelijk is met mijn geloof. Als h

Zo stil zittend in de hoek van de bank, kijkend naar buiten waar de op dit moment de vogels inderdaad fluiten, word ik stil van alle moois wat ik zie. Want waar ik de vorige keer nog verzuchtte van de winter die maar niet voorbij wilde gaan, nu kan ik niet anders dan juichen over de lente die is gekomen. Koning winter heeft eindelijk zijn abdictie moeten aankondigen, en plaats moeten maken voor de lente.  Het is net als of de natuur de opdracht heeft gekregen om net als ons koningshuis te gaan wisselen. Alsof God ons laat zien, kijk ook in mijn natuur is er sprake van abdictie. En ik moet zeggen, dat ik het momenteel en dit jaar, geweldig vind. Zo mooi en zoveel wat je nu ziet. Want in de ene tuin is er sprake van een volledige bloei van de bollen, en de andere tuin komt nog maar de helft tot bloei en staat er nog veel meer klaar om te gaan bloeien, vogels die nu beginnen met nesten bouwen omdat er nu genoeg voedsel is voor tijdens de broed periode. Ik kom ogen en oren te kort. Zo stil

Weet je ik ben helemaal klaar met deze winter. Dan sneeuwt het opeens weer, en daarna is het opeens weer 10 ºC, en de daarop volgende dag vriest het weer 5ºC. Ik ben er nogmaals helemaal klaar mee. Doe mij maar gewoon 15ºC nu zodat ik heerlijk op het fietsje naar de stad toe kan gaan, en ook weer terug kan komen. Heerlijk op m'n vrije dagen bezig kan zijn met de tuin op orde maken, en heerlijk kan genieten van de vogels om me heen. Wat zeg ik? Ik kan dan zelfs heerlijk op stap om de specht op te zoeken. Ik vind dat geluid wat zij voortbrengen zo mooi. Vanmorgen ook weer; Sta je op het station, te kleumen omdat het weer koud was, de wereld in je op te nemen en te luisteren en klinkt het vanuit de verte http://www.ratata.nl/vogels/mp3/33-Kleine%20bonte%20specht.MP3  of soms de grote http://www.ratata.nl/vogels/mp3/31-Grote%20bonte%20specht.MP3 en laatst waren ze dichtbij te horen, en ik kijken en kijken, maar ja 's  morgensvroeg en zonlicht en kou, geen goeie combi voor mij

Eigenlijk zou je Nederland in twee delen moeten opsplitsen. En wel Groningen, Friesland en Drenthe, als een deel en het tweede deel is dan de rest. Dit zou volgens mij de wantoestanden zoals ze er vandaag waren in Nederland moeten oplossen. Verdorie koppen die pieken: NEDERLAND ONDERGESNEEUWD, SNEEUWOVERLAST IN NEDERLAND, man man wat een drama. Gelukkig hebben wij gewoon weg alleen maar vorst en kunnen we straks schaatsen. Ja het is koud en ja we moeten krabben, maar niet meer. En Nederland 2? We hebben 20cm sneeuw, we kunnen niet naar school, werk of iets van dien aard. En omdat dit ook in Den Haag, Amsterdam, Rotterdam het geval is kunnen we ook de treinen in Nederland niet op tijd laten rijden, dus helaas Nederland 1 maar jullie hebben hier ook last van. Ga toch weg, waarom moeten wij boeten voor de bagger van een ander.En het gekke is dat deze ellende niet alleen het geval is als het sneeuwt, nee als het een beetje waait weten ze al niet eens meer wat ze moeten doen. ALs het regen