Mijn columns en gedachten

De dagen buiten zijn donker, koud en kil De dagen binnen zijn eenzaam en stil Alleen met m'n verdriet Alleen zodat niemand het ziet Verdriet en pijn Ze kunnen soms heel erg aanwezig zijn Dan ben je koud, eenzaam en alleen Je leven voelt dan als die donkere, zware steen Dan heb je er geen zin meer in Want dan heeft het leven toch geen enkele zin! Waar vindt je dan de kracht om door te gaan? De kracht om samen met iedereen vooraan te staan? Moet je eerst lopen klagen? Eerst bij iedereen om aandacht lopen vragen? Of ken je iemand die je ziet Die je helpt met weemoed en verdriet? Die je uit de put omhoog helpt? Die je stromende tranen stelpt? Ik weet wel zo Iemand Voor de meeste mensen is het niemand Voor mij is het mijn bron van rust Die mijn onrustig geweten altijd sust. Ik ken Hem niet zo goed Omdat ik zo vaak niets van Hem hebben moet Maar Hij is juist nu het lichtend licht Mijn reden dat ik zo vaak dicht Nog altijd is het buiten donker, koud en stil De huiskamer is nog stee

Kerst Kindje in de kribbe Vrede op aarde Tenmiste dat zou het moeten zijn Kerst Boom met lichtjes Gezelligheid in huis Tenminste dat zou het moeten zijn Kerst Licht voor de wereld Terwijl er duisternis heerst  Tenmiste dat zou het moeten zijn  Kerst Eten, drinken vrolijk zijn Met familie en vrienden om je heen Tenminste dat zou het kunnen zijn Kerst Iedereen heeft er iets mee Tenminste zo lijkt het te zijn Kerst Wat denk jij? Kerst Wat doe jij? Kerst Wat vier jij?

Ik heb vanavond gekeken naar de film "boychoir" en moet eerlijk bekennen dat ik best wel een beetje onder de indruk ben van datgene wat de film zegt en probeert te vertellen. Zonder de plot van het verhaal te willen vertellen, kan ik wel vertellen waar de film over gaat. Een jongen (Stet) groeit in een achterstandswijk op voor galg en rat en verliest zijn moeder waarmee hij alleen woont. Zijn vader is niet in beeld. Doordat zijn moeder een dodelijk ongeval krijgt wordt hij in op een kostschool geplaatst. Hier op deze school leert hij zijn talent kennen. Dat is de de inleiding op de film, nogmaals ik wil niet de plot vertellen omdat ik van mening ben dat jij als lezer de film zelf moet gaan kijken. Maar wat ik wel wil vertellen is dat de film je uiteindelijk, althans dat heeft ze bij mij gedaan, je wel laat nadenken over je eigen talent. Wat is je talent? Gebruik je het? Of gooi je het weg? Neem je de kansen om je talent te gebruiken waar? Ik ben nu tijdens dit schrijven no