Wat is dat toch met vragen om geld. Men blijft overal maar vragen om geld terwijl het overal zo slecht gaat. Niemand heeft geld genoeg voor energie, of boodschappen. Alles wordt te duur of is duur geworden. Niets betaalbaar meer, maar toch blijven we anderen vragen om geld. Waarom? Is alles dan toch niet zo slecht en duur als dat we het doen voorkomen? Of is het omdat we het niet zo slecht hebben als dat we zeggen? En dat er mensen zijn die het echt niet meer kunnen betalen? Of die echt niets meer hebben? Of is het uit medelijden? Of wegkijken? Zeg het maar. Ik erger me er dood aan. Vanuit mijn opvoeding en mijn eigen overtuiging ben ik van mening dat je goed moet doen, daar waar het kan en je er zelf niet onder lijdt. Als jij over hebt, en een ander te kort. En je kunt geven? Geef dan. Kun je niets geven omdat je anders zelf te kort hebt? Geef dan deze keer niets, maar kijk of je een volgende keer wel kunt geven. Heb jij kennis in huis die een ander vooruit helpt, en kun je het delen