Toen ik mijn afscheidsbrief gepost had, had ik geen idee wat de impact zou zijn op de mensen om mij heen. Ik was bang dat het verkeerd zou vallen, maar ik heb niet die indruk. Ik heb meer de indruk dat het wel werd begrepen. Maar nu een paar blogs verder snap ik mijzelf in ieder geval niet meer. Het is druk, moeilijk en onbegrijp- en herkenbaar wat er nu in mijn hoofd zit. Ik slaap slecht, voel me slecht. Heb negatieve gedachten, denk vaak aan de toekomst maar zie dit vervolgens somber in. Wat ik al schreef, ik snap het niet meer. Ik vergelijk mijzelf momenteel maar met de puzzel die ik maak. In het begin gaat het heel snel. Je vindt gemakkelijk alle hoek stukjes, en de stukjes met de enige kleur in de zwart/wit puzzel zijn ook gauw gevonden. Maar dan... Alle andere stukjes lijken zoveel op elkaar dat het heel erg langzaam gaat met het afmaken van de puzzel. Je legt deze even weg voor een paar dagen, om vervolgens weer vol goede moed verder te gaan, maar al na een paar stukjes ben j