Het vergaat mij momenteel net als de wind. Het ene moment bladstil en rustig, het andere moment hard blazend en drukdoende alles schoon te blazen. Het ene moment dus heel druk, het andere moment niet wetende wat te doen met de vrije tijd die is gegeven. Het lijkt een beetje op adhd. Nu kun je daarvoor pilletjes krijgen, maar in sommige gevallen moet je die helemaal niet willen hebben. Misschien, en dat zeg ik met een slag om de arm, moet je er wel helemaal geen pillen aandienen en geven. Moet je juist proberen handvatten te verkrijgen hoe om te gaan met adhd, en met de mensen die het hebben. Nu wil ik niet stigmatiseren, dus handvatten krijgen voor mensen die een aanverwante storing hebben lijkt me net zo goed. Waarom ik dit zeg? Das heel simpel! Ik wil graag dat je me accepteert zoals ik ben, en niet zoals ik ben gemaakt geworden. Want door de pillen die ik in het verleden heb geslikt, ben ik niet meer degene die ik op de lagere en middelbare school was. Ben ik wat afgeroomd, minder