Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit september, 2019 tonen

Liefde en vriendschap

Toen ik het moeilijk had, Toen ik het even niet meer zag zitten Was je daar met een arm en schouder Was je daar met je liefde en de juiste woorden Toen ik dacht er weer te zijn Wees je mij liefdevol op de resterende pijn Gaf je mij de kracht om op te staan Gaf je mij de hand om door te gaan Dat is liefde Dat is vriendschap Nu ben ik er bijna Maar nog sta je aan mijn zijde Je laat me niet vallen Je laat me niet alleen staan Je neemt me weer bij de hand Wijst me op mijn eigen verstand Je wijst me op de dingen die kracht geven Dat doet me hopen en weer leven Dat is liefde Dat is vriendschap Bedankt voor je arm Bedankt voor je knuffel Bedankt voor je woorden Bedankt voor wie je voor me bent Bedankt voor de liefde die je hebt gegeven

Van min naar....

Ik heb volgens mij in een verleden al wel eens eerder aangegeven dat vreugde en verdriet gescheiden worden door een gevoel van down zijn. Je kunt wel genieten van mooie dingen, maar niet te lang. Je gevoel wordt extra versterkt door verdriet, waardoor het gevoel van het leegheid, het down zijn nog erger wordt. Het is zo'n verschrikkelijk vervelend dom en naar gevoel dat ik er niet te lang in wil zitten. Maar ik zit er wel in... En ik heb dit keer even geen idee hoe ik er uit moet gaan komen. Het is erg vervelend om dit van mijzelf te moeten zeggen maar het is gewoon een feit. De puf en de rek is er uit. Het wil niet meer. Het gevoel is weg. Alles gaat plichtmatig, en het meeste is niet goed. Het liefste kruip ik weg in een hoekje en wordt vervolgens door niemand gestoord en door iedereen vergeten. Geen gezeur of gezemel aan m'n kop en heerlijk op mezelf. Alleen met m'n gedachten en zelf beklag. Ik snap dat sommigen bovenstaande niet zullen begrijpen, anderen begrijpen het

Nieuwe wereld maken

Ik zie dat de mensheid steeds verder afdwaalt naar een ego centrische maatschappij. Naar een wereld waarin IK voorop staat en de rest niet meer telt. En iedereen die daar moeite mee heeft is raar en snapt het niet. Ik kan daar helemaal niet bij, en snap dit ook helemaal niet. Was het begin van een column die ik niet wil afmaken. Misschien omdat het te dichtbij komt, misschien omdat het onbegrip gaat opwekken. Nee ik ga hier onder verder met een aantal regels; Als ik jou zie, Zie jij mij dan ook? ALs jij mijn pijn ziet, Vraag je er dan ook naar? Of ben ik niet beeld? Zie je mij niet staan zoals ik jou? Laat je me liever lijden? Dan te vragen of je kunt helpen? Moeilijk hoeft het niet te zijn, Heb ook niet gezegd dat het makkelijk is Maar als je het niet probeert, zul je het niet weten Zul je nooit het antwoord krijgen op wat als...! Misschien moet je proberen te kijken Misschien moet je proberen te durven Misschien moet je proberen jezelf te zijn Misschien moet je