Mijn columns en gedachten

Waarschijnlijk word ik met de nek aangekeken als ik vertel dat ik het na de eerste helft van vanavond wel gezien had, en ben gaan wandelen. Mocht dat inderdaad zo zijn, dan kan het me niets schelen want ik heb genoten tijdens mijn wandeling. Was en ben er regelmatig een keer langs gekomen, maar nog nooit op de voet. Ze ziet de natuur dan toch anders als op de fiets. Heel gek, maar toch is het zo. Gelukkig ben ik niet chagrijnig, en snap het probleem van de meeste mensen niet.  De dag van vandaag heeft immers toch mooi weer gebracht, een schitterende overwinning van Max Verstappen. Een geweldige overwinning van Matthieu van der Poel. Vrijheid om te doen wat je graag wilt. En aan het einde van de avond blijkt het ook nog eens zo te zijn dat je voorlopig niet meer lastig gevallen wordt met oranje slingers, toeters, lampionnen en weet ik veel wat nog meer. Iedereen zou er blij om moeten zijn. Maar neeh hoor, alles wat ik hier gemeld heb is 90% van de mensen vergeten. Waarom? Omdat ze vinde

 Toen mijn fietsmaat afgelopen woensdag uit de grap, en hij sloeg me zelfs even vriendschappelijk op de rug, zei dat ik nu vast een blog ging schrijven over kuddedieren, zei ik vol overtuiging: "Ja vast, maar dacht het niet." Niet wetend dat het onderwerp mij steeds meer bezig ging houden gedurende de dag erna, en zie hier het begin is er. Kuddedieren, volgens het internet: Een dier als lid van een kudde // 1) Iemand zonder individualiteit 2) Mens met geringe persoonlijkheid 3) Onzelfstandig mens 4) Persoon zonder individualiteit 5) Rund 6) Volgzaam persoon 7) Volgzame massamens 8) Meeloper  De kennis van deze betekenissen had ik al wel, maar nu ik ze ook nog weer op gezicht heb, komen ze nog wel even weer binnen. Waarom precies? Geen idee, maar ik heb wel de bevestiging dat niet alles wat we doen, voortkomt uit eigen beweging. Vaak wordt het ingegeven door wat onze omgeving doet. We gaan dan maar mee, want anders val je misschien wel buiten de boot. En juist dat laatste dat

Ik vraag me wel eens af wat mensen van mij zouden vinden als ik geen Facebook had, geen Twitter, geen Instagram of WhatsApp. Niet schreef of fietste maar gewoon een grijze muis was. Zouden mensen mij dan net zo waarderen als nu? Zouden ze me dan net zo accepteren als nu? Of zouden ze me niet herkennen? Of niet willen kennen? Zou ik überhaupt in beeld zijn bij andere mensen? Of zou ik een grijze muis zijn en gewoon m'n dingen doen zonder dat iemand hier iets van zou moeten/willen/kunnen vinden? Zo heel af en toe vraag ik mij dat af. En jij? Heb jij dat ook? Of doe je er sowieso niet aan mee? Houdt je je sowieso alleen maar bezig met je eigen leven? Ik ben er best wel benieuwd naar. Ik merk dat ik het vervelend begin te vinden om overal iets van te moeten vinden. Het gaat me ergeren dat alles wat je mee maakt op sociale media gedeeld moet worden. Terwijl mensen in het openbaar aanspreken er soms niet meer bij is. Wel iemand online durven neersabelen, maar in de praktijk niets zeggen.