Het is de laatste dag voor de vakantie en als naar buiten kijk word ik nu niet echt vrolijk. Daar is het grijs, het motregent. Het is het dus gewoon net niet zeg maar... Dat zelfde gevoel en idee heb ik als ik kijk naar de werkzaamheden die ik aan het doen ben... Al moet ik zeggen, ze lijken saaier dan dat ze zijn. Ze kunnen me vandaag niet echt boeien. Het wil niet lukken. Ik kom er gewoon niet in. Schijnbaar is mijn geest al in de vakantiestemming. Die stemming die je laat denken, niets hoeft en alles, nou ja bijna alles, mag. Maar deze vakantie heeft ook niet de stress van de andere vakanties. Er hoeven geen tassen worden ingepakt, we gaan toch niet weg. Er zitten geen feestdagen in. Nee het is echt gewoon vakantie. Nu weet ik wel dat dat niet voor iedereen in ons gezin geldt, en het is ook een beetje flauw om het zo hard te stellen, maar toch... Het vooruitzicht dat ik gedurende een week helemaal geen verplichtingen heb maakt me bijna het zonnetje in huis. Op deze manier kun je