Dat ik je mis

Ik wilde een heel verhaal schrijven. Ik wilde schrijven over koorts, hoesten en de combinatie hiervan, maar ik kan het niet. Ik erger me verschrikkelijk aan mensen die blijven denken dat regels niet voor hen gelden, en dat ze gewoon door kunnen gaan met wat ze altijd deden. En omdat dit zo erg is heb ik besloten om een tekst van Maaike Ouboter te plaatsen. Ik hoop dat je helpt in deze periode en dat het je een beetje afleid van de frustratie zoals deze er nu vast is.

Je kust me, je sust me, omhelst me, gerust me
Je vangt me
Verlangt me
Oneindig ontbangt me
Je roept me
Je hoort me
Je redt en verstoort me
Gelooft me
Berooft me
Verstikt en verdooft me

Je ademt en leeft me
Siddert en beeft me
Vertrouwt me
Beschouwt me als mens
En weerhoudt me
Van bozige dromen
Die op komen dagen
De eenzame vragen van eindig geluk

Met je krullen
Als nacht
Hoe je praat, hoe je lacht
Hoe je stem zo dichtbij als een engel verzacht
In mijn dromen doorstromen,
Oneindige leegtes
Je remt me
Je temt me
Je roert en beweegt me

Ik mis je
Ik mis je
Ik grijp je, ik gris je
Ik wil je
Bespeel je,
Ik roer en beveel je
Om bij me te blijven
In donkere nachten
Niet meer te smachten naar jou

Laat me los
Ik moet nu alleen
En houdt me vast als het nodig is
In gedachten
Ik zoek je in alles om me heen
Maar al denk ik soms dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen dat ik je soms mis

Ik smoor je
Bevroor je
Verlos, en verloor je
Weg naar een andere plek maar ik hoor je
Omarm je
Verwarm je
Ik zie je en voel je
Ik aai je
Ik streel je
Ik knuffel en kroel je

Je rijpt me
Begrijpt me
Verwart en misleidt me
Het schrikt me soms af
Hoeveel ik op je lijk nu

Mijn glimlach
Mijn tranen
Mijn liefde voor leven
Het spijt me van alles
Kom help en bevrijd me

Laat me los
Ik kan het alleen
Maar houd me vast als het nodig is
In gedachten
Ik vind je in alles om me heen

Maar al denk ik soms dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen dat ik je mis

Ik kus je
Ik sus je
Ik doof en ik blus je
Je blijft heel dichtbij me
Maar in mijn hoofd rust je