Al kijkend naar de "the Passion" besef ik mij opeens dat de nummers die gezongen worden dit jaar eigenlijk niet mee kan zingen. Voorgaande jaren was dat geen probleem, maar zag ik het ook pas achteraf. Had ik op deze avond koor...Maar dat is niet meer. Ik zing tegenwoordig op woensdag, ik vind dat geweldig. Ondanks onze "aparte" dirigent, maar daar gaat nu niet om. Het ging over het feit dat ik niet mee kan zingen met "the Passion". Eigenlijk vind ik dat best wel jammer, want juist dat maakte het verhaal van deze tijd en zette het in deze tijd. Natuurlijk het is apart om een verhaal van bijna 2000 jaar geleden na te spelen, maar het heeft iets. We zijn ondertussen weer een paar liedjes verder maar nog steeds zing ik niet mee. Ik ken het verhaal, ik hoor het mijn hele leven al, maar dit jaar is het anders. Zou dat alleen komen van de nummers? Of zou het ook mee spelen in mijn achterhoofd dat er een aantal van die gekken uit "geloofsovertuiging" anderen opblazen in een metro en op een vliegveld? Of zou het komen van de grappen die ik vandaag gemaakt het over het overlijden van Johan Cruijf, die ze de verlosser noemden? Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik weer niet een haan heb gehoord bij het verraad van Petrus, en dat het zo bekende verhaal mij niet pakt.
Misschien pakt het verhaal me dit jaar me ook niet omdat ik nog niet zo veel bj bepaald ben. Dat ik in mijn eigen doen laten misschien wel teveel op Judas lijk momenteel. Heel blij in het begin, maar hoe langer het duurt hoe meer ik de conclusie trek dat alles mooier lijkt dan het is. Wie ben ik? Wie ben jij? Ik word een beetje moedeloos van mezelf. Ga ik straks ook overstag voor 30 zilverlingen? EN trek dan uiteindelijk de conclusie dat toch wel waar was? Dat het toch wel zo mooi is als dat het leek.
Ondertussen zijn we bij Pilatus aangekomen en hoor ik het eerste bekende liedje. En juist dit nummer geeft mijn hele zijn weer momenteel. Want ik denk wel heel erg zwart/wit, hoe zeer ik ook probeer dit niet te doen. Ik probeer nog zo goed mn best te doen, om niet zwart/wit te denken maar het lukt me niet. Wie wil helpen?
Al is de wereld nog zo groot,
De meeste liefde is niet meer, is dood
Maar als er iets onverwachts gebeurd,
dan is deze dode wereld opeens wel gekleurd
Dan kan ze opeens een heleboel,
Begrijp je wat ik bedoel?
Nu ben ik geen profeet,
maar dit is wat ik weet,
Dat het niet zo door kan gaan,
dat we eens moeten leren stilstaan,
Bij het leven van een ander
Wil je helpen?
Kijk dan om je heen,
Probeer eens bij een ander het bloed te stelpen.
Als iedereen dat één keer doet,
Geeft dat weer een beetje hoop en moed
Dat het toch goed gaat komen,
dat de Liefde weer gaat stromen.
Misschien pakt het verhaal me dit jaar me ook niet omdat ik nog niet zo veel bj bepaald ben. Dat ik in mijn eigen doen laten misschien wel teveel op Judas lijk momenteel. Heel blij in het begin, maar hoe langer het duurt hoe meer ik de conclusie trek dat alles mooier lijkt dan het is. Wie ben ik? Wie ben jij? Ik word een beetje moedeloos van mezelf. Ga ik straks ook overstag voor 30 zilverlingen? EN trek dan uiteindelijk de conclusie dat toch wel waar was? Dat het toch wel zo mooi is als dat het leek.
Ondertussen zijn we bij Pilatus aangekomen en hoor ik het eerste bekende liedje. En juist dit nummer geeft mijn hele zijn weer momenteel. Want ik denk wel heel erg zwart/wit, hoe zeer ik ook probeer dit niet te doen. Ik probeer nog zo goed mn best te doen, om niet zwart/wit te denken maar het lukt me niet. Wie wil helpen?
Al is de wereld nog zo groot,
De meeste liefde is niet meer, is dood
Maar als er iets onverwachts gebeurd,
dan is deze dode wereld opeens wel gekleurd
Dan kan ze opeens een heleboel,
Begrijp je wat ik bedoel?
Nu ben ik geen profeet,
maar dit is wat ik weet,
Dat het niet zo door kan gaan,
dat we eens moeten leren stilstaan,
Bij het leven van een ander
Wil je helpen?
Kijk dan om je heen,
Probeer eens bij een ander het bloed te stelpen.
Als iedereen dat één keer doet,
Geeft dat weer een beetje hoop en moed
Dat het toch goed gaat komen,
dat de Liefde weer gaat stromen.