Ik heb wel eens gezegd dat ik eens in de maand een column zou gaan schrijven, wel de maand is bijna halverwege en ik al één blog geschreven. Ik had mij na de vorige voorgenomen een paar steekwoorden op te schrijven, maar zoals te verwachten viel, daar is niets van terecht gekomen. Ondertussen ben ik alweer druk denkende waar moet ik heen, waar wil ik heen. En met "cantus in memory of Benjamin Britten" als muziek op de achtergrond weet ik het niet.Ondertussen ben ik verder gaan luisteren en luister nu naar "De Profundis" Hetgeen letterlijk iets betekend van: "De weg van..." En dat is nou weer net iets wat ik best kan gebruiken. "De weg van...de blogger" Misschien is een beter vertaling wel: "uit de diepten van..." Ik vind het andere mooier dus dat houden we er in.
Zou een goede titel van deze column kunnen zijn: "De weg van de...blogger"
Want die weg gaat niet over rozen. En is niet altijd makkelijk, ook al doen ze daar soms wel erg lichtvoetig over. Misschien zijn er ook wel die het zo uit hun mouw schudden, maar voor mij is het een beproeving die uiteindelijk leid tot wat in mijn ogen best een column mag heten. Maar of het er ook daadwerkelijk één is? Vaak zijn de woorden niet altijd even geschikt voor een column, de intentie wel. Maar dat is met meerdere dingen zo. De intentie is er wel, maar het uitvoeren of het daadwerkelijk beginnen is zo moeilijk. Daarom plaats ik deze woorden ook op een blogpost en niet in een krant of blaadje als column. Ook zullen er soms best wel bij zijn die daar passen.
"De weg van... de blogger" is een weg die heel breed is en ook heel breed bewandeld kan en mag worden. Profunda donum, de diepten van de gaven. Uiteindelijk zal mijn "De Profundis" smal gaan worden. Smal omdat ik graag wil uitkomen bij "Agnus Dei qui tollis peccatum mundi, dona nobis pacem." Zoals de muziek mij nu ook verteld. Dus uiteindelijk is het "Agnus Dei" die mij "De Profundis" laat beschrijven die ik ga. Soms kan ik u daar in meenemen en soms blijft deze weg erg ver bij u vandaan. Da Pacem Domine en laat niet varen het werk van Uw Handen.
En zo is er weer een blog uit mijn hersenen ontsproten en laat ik u weer een stukje meekijken. Meekijken in mijn gedachten en gevoelens. Meeluisteren in mijn muziek keuze, welke ook nog wel eens kan gaan dienen als een blog. Schrijven over de muziek mij rustig en druk kan maken, mij vrolijk en boos kan laten zijn. Over hoe de muziek mij dingen kan laten verwerken en hoe ze me dingen geeft die ik nooit zelf bedacht zou hebben. Maar dat gaat nog komen, de titel zal dan luiden: "Musicum sanitas"
Maar nu is het eerst "calamum requiescit"
En zo is er weer een blog uit mijn hersenen ontsproten en laat ik u weer een stukje meekijken. Meekijken in mijn gedachten en gevoelens. Meeluisteren in mijn muziek keuze, welke ook nog wel eens kan gaan dienen als een blog. Schrijven over de muziek mij rustig en druk kan maken, mij vrolijk en boos kan laten zijn. Over hoe de muziek mij dingen kan laten verwerken en hoe ze me dingen geeft die ik nooit zelf bedacht zou hebben. Maar dat gaat nog komen, de titel zal dan luiden: "Musicum sanitas"
Maar nu is het eerst "calamum requiescit"