Al lezende kom ik tot de conclusie dat er een hoop identiteit van mijzelf is verdwenen, maar ook is vervangen. Misschien moet ik er toch nog maar eens even over nadenken om in retraite te gaan. Lezen in het Woord ons gegeven, en luisterend naar de gezangen en voelend de kracht die in mij zit.
Het levert volgens mij veel stof tot nadenken op.
Niet alleen veel stof tot nadenken, maar denk dat ik door het lezen ook veel op mijzelf word terug geworpen. En dat ik veel meer zal gaan nadenken over datgene wat mij geleerd is en wat ik mijn kinderen aanleer. En ik vrees dat de conclusie dan gaat zijn, dat ik het niet goed doe. Denk ook niet dat mij ouders het goed gedaan hebben, maar de weg die ik ben ingeslagen zal dan zeker nadien tot inkeer leiden. Ik zal als een ander persoon eruit gaan komen dan de persoon die erin is gegaan. Dat zal dan denk ik ook terug te lezen zijn in de columns en gedichten die ik schrijf.
Of het ook mijn christelijke gedachten zal veranderen? Weet ik niet. Het zal mijn kijk op de verschillende geloven misschien iets veranderen, maar niet mijn eigen keuze denk ik. Wel verwacht ik dat ik meer begrip op zal kunnen brengen voor de levenswijze van de monniken die ons land nog kent. Ook zal het me meer begrip brengen denk ik voor de Rooms Katholieke Kerk.
Terugkerende naar het boek en de columns die mij deze gedachten heeft op papier doen zetten, krijgt mijn gezicht een glimlach. Genietende van al het goede dat mij is gegeven en de mogelijkheden tot onderzoeken. De woorden van de Prediker staan mij nu dan ook helder in de geest: "Onderzoek alles, maar behoudt het goede"
Ik wil deze column ook weer afsluiten met iets afkomstig uit het boek van Antoine Bodar "Nochtans zal ik juichen":
"Wie zou niet begrijpen dat het contemplatieve leven altijd het actieve draagt en dat het God gewijde leven in de afzondering altijd dat in de openbaarheid bevrucht?"
Het levert volgens mij veel stof tot nadenken op.
Niet alleen veel stof tot nadenken, maar denk dat ik door het lezen ook veel op mijzelf word terug geworpen. En dat ik veel meer zal gaan nadenken over datgene wat mij geleerd is en wat ik mijn kinderen aanleer. En ik vrees dat de conclusie dan gaat zijn, dat ik het niet goed doe. Denk ook niet dat mij ouders het goed gedaan hebben, maar de weg die ik ben ingeslagen zal dan zeker nadien tot inkeer leiden. Ik zal als een ander persoon eruit gaan komen dan de persoon die erin is gegaan. Dat zal dan denk ik ook terug te lezen zijn in de columns en gedichten die ik schrijf.
Of het ook mijn christelijke gedachten zal veranderen? Weet ik niet. Het zal mijn kijk op de verschillende geloven misschien iets veranderen, maar niet mijn eigen keuze denk ik. Wel verwacht ik dat ik meer begrip op zal kunnen brengen voor de levenswijze van de monniken die ons land nog kent. Ook zal het me meer begrip brengen denk ik voor de Rooms Katholieke Kerk.
Terugkerende naar het boek en de columns die mij deze gedachten heeft op papier doen zetten, krijgt mijn gezicht een glimlach. Genietende van al het goede dat mij is gegeven en de mogelijkheden tot onderzoeken. De woorden van de Prediker staan mij nu dan ook helder in de geest: "Onderzoek alles, maar behoudt het goede"
Ik wil deze column ook weer afsluiten met iets afkomstig uit het boek van Antoine Bodar "Nochtans zal ik juichen":
"Wie zou niet begrijpen dat het contemplatieve leven altijd het actieve draagt en dat het God gewijde leven in de afzondering altijd dat in de openbaarheid bevrucht?"
Reacties
Een reactie posten