Doorgaan naar hoofdcontent

Held of voorbeeld?

Soms zijn er van die momenten in je leven die je bij blijven. Gisteravond was er zo'n moment. Terwijl de hele wereld zijn adem inhield of The Queen zou leven of sterven, waren mijn zoon en ik toe aan ons avond eten. Ik had de hele middag al geluisterd en gekeken naar de BBC en was er heilig van overtuigd dat The Queen reeds was overleden, en zo dacht ook zoonlief. We hebben ons eten opgeschept en zijn gezamenlijk voor de tv gaan eten. Heerlijk discussiërend over die dingen die ze lieten en vertelden. Nadat het eten op, en het toetje naar binnen was gewerkt was het tijd voor het vast ritueel de stukje uit de bijbel en een korte overdenking. Ik wil jullie deze niet onthouden dus dat staat hieronder:

Handelingen 2:

29 Volksgenoten, u zult mij wel toestaan dat ik over de aartsvader David zeg dat hij gestorven en begraven is; zijn graf bevindt zich immers nog steeds hier. 30  Maar omdat hij een profeet was en wist dat God hem onder ede beloofd had dat een van zijn nakomelingen zijn troon zou bestijgen, 31  heeft hij de opstanding van de Messias  voorzien en gezegd dat deze niet aan het dodenrijk zou worden overgeleverd en dat zijn lichaam niet tot ontbinding zou overgaan. 32  Jezus is door God tot leven gewekt, daarvan getuigen wij allen. 33  Hij is door God verheven, zit aan zijn rechterhand, en heeft van de Vader de heilige Geest ontvangen, zoals beloofd was. Die Geest heeft Hij over ons uitgegoten, en dat is wat u ziet en hoort. 34  David is weliswaar niet naar de hemel opgestegen, maar toch zegt hij: “De Heer sprak tot mijn Heer: ‘Neem plaats aan mijn rechterhand, 35  tot Ik van je vijanden een bank voor je voeten heb gemaakt.’” 36 Laat het hele volk van Israël er daarom zeker van zijn dat Jezus, die u gekruisigd hebt, door God tot Heer en Messias is aangesteld.’

In de overdenking stond dit:

Heb jij een held, een voorbeeld op wie je wilt lijken? Voor Israël was koning David een belangrijke held, een groot voorbeeld. Waarschijnlijk spreekt Petrus daarom over hem. Volgens Petrus heeft David al voorspeld wat er met Jezus zou gebeuren. En als David in de Messias geloofde, dan moet iedereen voor wie David een voorbeeld is, dat ook doen!

Wie is een voorbeeld voor jou? Wat leer je van hem of haar?

Wij beiden waren zo onder de indruk van dit stukje dat we even niet wisten wat te doen. Ik heb een held, natuurlijk heb ik een held. Natuurlijk kijk ik op naar iemand en probeer ik te volgen, maar de vraag op de dag dat je weet dat de The Queen, de moeder van Engeland overlijd, deed ons veel. Want hoe zouden wij de vraag hebben beantwoord als we deze in Engeland hadden gehad? Zou de The Queen een heldin van ons geweest kunnen zijn? Nu heb ik de vraag beantwoord als mijzelf. 

Deze vrouw die als jonge moeder op een zeer onverwachte manier een land moest gaan leiden. Als jonge vrouw de Kerk van Engeland moest voorgaan, heeft een vertrouwen uitgestraald in haar geloof, waar ik verschrikkelijk jaloers op ben. Iedereen kent mij, weet hoe ik ben maar toch. Ik heb in mijn blogs niet vaak geschreven, of beter gezegd nagenoeg niet, over het geloof. Wel over mijn stelling name wat ik wel en niet doe op zondag, maar nooit over mijn geloof. Dat dat hetgene is waarom ik op zondag niets wil doen. Dat dat de reden is waarom ik gewoon thuis wil zijn. Thuis waar mijn familie is. 

The Queen, ze is niet mijn held, maar wel een goed voorbeeld. Wie wel mijn held is? Ga ik je niet vertellen. Ik houd mijn held geheim, mijn voorbeelden mag je weten als je er naar vraagt maar mijn held houd ik geheim. En jij? Heb je een held? Heb je voorbeelden aan wie je je optrekt? Of doe je het allemaal zelf?

Wij hebben het eten afgesloten op de christelijke wijze zoals wij dat altijd doen en hebben vervolgens samen verder gekeken naar de BBC. Hebben samen gezien dat het overlijden bekend gemaakt werd aan een volk dat meer als ooit verdeeld is, en ik hoop dat het het nu haar Queen zal eren als haar grote Held, als haar moeder die haar in de afgelopen decennia heeft geleid, om vervolgens straks The King te volgen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie