Doorgaan naar hoofdcontent

De G's en jij...

Het was weer eens zover, de zon scheen en ik was niet te houden om naar buiten te gaan om er van te genieten. Eigenlijk zou je dan op de racefiets moeten gaan, maar ik vind het wandelen momenteel leuker en het is makkelijker met werk. Tijdens het wandelen dwaalden mijn gedachten weer eens alle kanten op tot dat deze bleven steken op datgene wat er nu allemaal aan de hand is hier in ons kleine kikkerlandje. Dat landje wat altijd de braafste van de klas wil zijn en vind dat het het door haar uitgevonden polderen de beste oplossing is in alles. Wel ik ben het daar niet mee eens. Nu schrijf ik ook niet vaak over de dingen die spelen in de wereld. Ik vind dat moeilijk, maar ook gevaarlijk. Ik laat liever mijn licht schijnen over de dingen die mij overkomen, en waar ik last van heb. Maar deze keer dan  maar even niet. Want mijn gedachten bleven steken op de G's. Ik zag zag een bos maar de bomen niet meer. Ik snapte er toen ik er over na ging denken helemaal niets meer van. Nu hoor ik jullie tijdens het lezen denken, waar heb je het over? Wel ik was in gedachten bezig met 1G, 2G, 3G, 4G, 5G En met dat ik dat deed zag ik een bos met heel veel bomen en palen, maar het bos zelf? Onzichtbaar!

Wat is 1G? En wat moet je ermee? Dat rijmt en dat is weer leuk in deze periode van het jaar. 1G is volgens de geleerden dat je altijd en overal voor moet testen. De CU is hier voorstander van, want dan is er geen onderscheid tussen de verschillende groepen.
Wat is 2G? Ik heb geen idee. Het is me niet duidelijk geworden wat men hier nu precies mee bedoeld. Wat ik wel weet is dat er groepen worden buiten gesloten. En dat vind ik niet kunnen.
Wat is 3G? Volgens mij is dat hetgeen wat er nu gebeurd met testen en QR-codes en dergelijke. Wat mij betreft prima, niets aan de hand toch?
Wat is 4G? Wel dat is de verbinding op je telefoon waarmee je net als 5G, maar die is nog sneller, verbinding kunt maken met het internet als je geen WiFi hebt. Dan ben je dus altijd bereikbaar voor alles en iedereen. Tenminste als je je geluid aan hebt staan en je telefoon in de buurt. Overigens waren 2G en 3G de voorlopers van het huidige 4G en 5G verbindingsbeleid als ik mij niet vergis.

Snap je het nog allemaal? Nou ik niet en dat overkwam mij dus tijdens het wandelen vanmiddag ook. Ook toen dacht ik er op dezelfde manier uit te komen als ik hierboven beschreven heb. Maar ik raak de draad een beetje kwijt. Het is allemaal toch zo verschrikkelijke simpel? Men vraagt aan je om thuis te blijven als je moet werken en dit thuis kunt doen. Men vraagt aan je om afstand van elkaar te houden, en rekening met elkaar te houden. Lijkt me niet moeilijk. Men vraagt aan je om een prik te halen als je dat kunt. Wil je dat niet? Geen probleem, moet je alleen nog even meer rekening houden  met een ander. Lijkt me nog steeds geen probleem. Men vraagt aan je om thuis te blijven als je hoest of beter gezegd als je verkouden bent. Wel dat lijkt me ook geen probleem. Je blijft bij griep sowieso al thuis, dus ook daar is geen enkel probleem. Dus waarom dan dat geneuzel over die G's?

Dus nog maar eens de vraag: Snap je het nog? Ik niet meer. Ik snap niet dat je mensen buiten moet gaan sluiten. Ik snap niet dat je jezelf beter vind als anderen, en ik snap ook niet dat je een ander niet gewoon in zijn waarde laat. Mensen doen niet zo moeilijk! Ga nou eens heel dood simpel doen wat ze van je vragen! Als iedereen dat nou eens zou doen, dat werd de wereld een klein beetje mooier en konden we straks gewoon weer normale Sinterklaas vieringen doen, kunnen we met Kerst 's morgens gewoon weer liederen zingen om 6u. Dan kunnen de verschillende sportwedstrijden zonder problemen weer bezocht worden. Echt mens gedraag je en wees vriendelijk voor een ander en behandel die ander zoals jezelf behandeld wilt worden.

Mijn wandeltocht was maar 6,5km lang en duurde iets meer als een uurtje, maar de genoemde gevolgtrekking deed het zijn als of ik er maar een half uurtje over had gedaan. Ik heb echt het idee gehad dat het mij heeft gedragen over de paden. Als je dan ook nog in de zon mag lopen, dan kun je je voorstellen dat het een super gevoel was toen ik weer thuis kwam. Vervelende was alleen thuis dat je direct weer met je neus op de feiten gedrukt wordt. Want het werk gaat natuurlijk wel gewoon door... En dat was ik in alle overdenking even vergeten.

Ik wens iedereen heel veel sterkte met het proberen jezelf zijn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie