Toen ik eens aan het wandelen was
En uitkeek over het immer groene gras
Zag ik je in de verte staan
Grijs blinkend als de volle maan
Ach apart gebouw
Nooit gedacht dat ik dit zeggen zou
Hoe mis ik jou
Ik mis je grijze, nietszeggende muren
De wind die zich door jou laat sturen
De trappen die eindeloos duren
De lift naar de buren
Nooit gedacht dat ik dit zeggen zou
Ach apart gebouw
Hoe mis ik jou
Hoe zeer ik je ook mis
Nu mag ik het met bruine takken en groene blaadjes doen
Met vogels die laten zien dat er leven is
Met kinderen die boven naar school toe gaan
Dus het gemis wordt wel gecompenseerd
Maar het is niet het rumoer op je zalen
Niet de telefoons die overgaan
Niet de zalen waar lege kopjes blijven staan
Ach apart gebouw
Hoe mis ik jou
Misschien kom ik nog eens terug
Misschien later, misschien heel vlug
Ach apart gebouw
Kon ik maar even kijken hoe het gaat met jou
Reacties
Een reactie posten