Doorgaan naar hoofdcontent

Elke keer opnieuw

Er zijn van die momenten in je leven die je liever overslaat maar die telkens terugkomen. Bij mij is dat het niet kunnen verwerken van tegenslagen die ik niet gepland heb. Dingen die niet werken zoals ik van ze verwacht. Als dat gebeurd ben ik de rest van de dag van de kaart, of beter gezegd van slag. Dan kan er nadien nog zoveel goed goed gaan, maar dat weegt niet op tegen datgene wat er misging. Het meest vervelende van dit alles is eigenlijk wel het feit dat mijn omgeving dan zoveel last van mij heeft. Ik weet dit, herken dit maar kan er niet zoveel aan doen. Weet nadien ook eigenlijk hoe ik dit weer goed moet of kan maken, en ga daarom dan meestal ook maar gewoon weer mijn eigen gang in de hoop dat anderen dit dan ook doen. Ik hoop dat het na verloop van tijd dan weer rustig wordt in ons huis, zodat iedereen niet langer om mij op zijn tenen of eieren hoeft lopen.



Eigenlijk is bovenstaand plaatje wel een goed afspiegeling van wat zich dan afspeelt in mijn hoofd. Misschien zou een plaatje van een weggegooide pc, tv, soundbar, boek, enz.. Een nog betere afspiegeling zijn. Want dat is de neiging die ik heb, en wat mijn brein zegt om te doen. Gelukkig doe ik het nooit... Nou ja nooit is ook niet meer waar want het heeft ons één laptop gekost. 
Door alle handvatten die ik heb zou ik het beter onder de knie moeten hebben. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat ik de afloop en het vervolg beter onder knie heb dan de oorzaak. Ik kan niet omgaan met die onverwachte dommigheden. Wat ik wel als voordeel zie is dat ik tijdens het probleem alles uit elkaar gehaald heb, en dat bij het nadien in elkaar zetten er een mooiere oplossing ligt.

Dit was ook vandaag weer het geval. Het geluid van de tv werd niet op de soundbar weer gegeven. Dat hier een probleem was, was ons reeds bekend maar vanmorgen barstte de bom. Nadat er een tijdelijk oplossing was gemaakt, heb ik alles losgehaald, na een periode van afkoeling en mokken. Vervolgens alles weer aangesloten, uiteraard hield ik iets over, en het werkte op een manier zoals wel graag willen. De blue-ray speler, tv en Ziggo kastje kunnen nu allemaal gebruik maken van het  geluid van de soundbar zonder heel veel moeilijkheden. Schijnbaar moest ik hiervoor dus eerst weer boos worden en schelden de familie tot last zijn. Tja dat we nu bij het afsluiten misschien twee in plaats van één afstandsbediening gebruiken, kunnen we heel goed mee leven.

Ik wil met bovenstaand verhaal maar weer aangeven dat het niet altijd makkelijk is om te leven met ADHD en om te moeten omgaan met ADHD. Ook wil ik graag duidelijk maken dat ik er niet altijd last van heb, maar dat ik er soms zomaar wel last van kan hebben.. Dat ik soms opeens de weg kwijt kan zijn. Dat dit niet makkelijk voor mijn vrouw en kinderen is zullen ze acuut beamen. Maar goed we slaan er ons al heel lang door heen en zullen dat waarschijnlijk ook wel blijven doen. En het geeft mij dan soms de mogelijkheid een een inkijk te geven inmijn leven en hoe ik om gaan met de dingen. 

Mocht je vragen hebben stel ze gerust, ik wens jou als lezer toe dat je gewoon om kunt gaan met de dingen die je op je pad tegenkomt en dat je niet zo gefrustreerd raakt zoals ik wel eens heb. Ik wens jullie veel rust toe. 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie