Doorgaan naar hoofdcontent

Nieuwe wereld maken

Ik zie dat de mensheid steeds verder afdwaalt naar een ego centrische maatschappij. Naar een wereld waarin IK voorop staat en de rest niet meer telt. En iedereen die daar moeite mee heeft is raar en snapt het niet. Ik kan daar helemaal niet bij, en snap dit ook helemaal niet.

Was het begin van een column die ik niet wil afmaken. Misschien omdat het te dichtbij komt, misschien omdat het onbegrip gaat opwekken. Nee ik ga hier onder verder met een aantal regels;

Als ik jou zie,
Zie jij mij dan ook?
ALs jij mijn pijn ziet,
Vraag je er dan ook naar?

Of ben ik niet beeld?
Zie je mij niet staan zoals ik jou?
Laat je me liever lijden?
Dan te vragen of je kunt helpen?

Moeilijk hoeft het niet te zijn,
Heb ook niet gezegd dat het makkelijk is
Maar als je het niet probeert, zul je het niet weten
Zul je nooit het antwoord krijgen op wat als...!

Misschien moet je proberen te kijken
Misschien moet je proberen te durven
Misschien moet je proberen jezelf te zijn
Misschien moet je proberen...?

Als je dat zou kunnen doen,
Dan wordt de wereld een klein beetje mooier
Wordt ze een beetje liever en leuker
Krijg je misschien iets terug wat je nog niet kent

Ken je me?
Herken je me?
Wil je me kennen?
Wil je me herkennen?

Help me dan!!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech
Een reactie posten
Meer lezen

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe
Een reactie posten
Meer lezen

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie
Een reactie posten
Meer lezen