Doorgaan naar hoofdcontent

Blijheid

Weet je wat verschrikkelijk grappig is? Elke keer als ik een blog wil schrijven heb ik geen idee waarover ik wil schrijven, zoals jullie weten. Nu echter is het precies omgekeerd. Ik loop al een week lang te denken oh daarover moet ik gaan schrijven, om vervolgens niet te beginnen en te denken, waar zou ik ook alweer over schrijven.
Nu niet...Ik zit in mijn stoel en er speelt muziek af op de tv en er wordt direct vanaf de bank meegezongen in verschillende stemmen. Dat vind ik zo mooi, want dat geeft aan dat er toch wel meer saamhorigheid (oud woord) in huis is dan wij af en toe denken. Dat de kinderen het toch wel leuk vinden om samen dingen te doen, ook al laten ze dat niet altijd blijken. En dat in een kort ogenblik ziende en denkende werd ik heel blij. En zo kun je dus van hele kleine dingen heel blij worden.

Van kleine dingen blij worden is geweldig. Af en toe zie je het ook voorbij komen op de sociale media waar ik lid van ben. Een moeder die blij met de opmerking van haar zoon, een vader die blij is met de gedragingen van zijn dochter(s) een opa en oma die helemaal blij worden van de reactie van de kleinkinderen. Heerlijk omdat soort dingen te lezen en te zien, heel wat beter dan alle ellende die er ook gedeeld wordt. Of alle domme, rare en kwetsende reacties die er ook te lezen zijn. Ik zou bijna een beweging van positiviteit gaan starten, maar doe het niet!! Ik geniet van liever van kleine momenten die mij blij maken. Wat als ik blij ben, kan ik meer hebben en straal ik de blijheid ook uit naar anderen.

Nu hoor ik iemand denken, mmmmmm blijheid waar ken ik dat van? Wel nu waarde lezer, u kent het vast en zeker uit het gezegde, vrijheid, blijheid, broederschap. Wel dan zit u, net als ik, wel fout. Want het Franse gezegde luid Liberté, égalité, fraternité hetgeen betekend vrijheid, gelijkheid en broederschap. Daar zit dus onze blijheid helemaal niet in. Al hoewel ik denk dat het best eens zo zou kunnen zijn dat er toentertijd gezegd werd, Liberté, bonheur, fraternité. Want wat was en is er nu mooier dan vrijheid, blijheid en broederschap. Ook denk ik dat er in de 60-er jaren ook zo gedacht werd. Want daar werd een deel van de huidige vrijheid in denken immers gelegd. En door het denken in (eigen) vrijheid, kwam de blijheid om de broederschap te vormen. Ach die blijheid...

Ik haal mijn blijheid toch voornamelijk uit de kleine mooie dingen die mij overkomen. En ben blij dat ik dat mag doen in een tijd dat het kan en mag. Dat iedereen blij kan en mag worden van datgene wat hij of zij mooi vindt. Ik ben er dan ook heilig van overtuigd dat je vooral blij moet blijven worden van de dingen die je blij maken. En hoe blijer je bent hoe meer het van je af straalt en iedereen er van profiteert. Dat maakt ons allemaal een klein beetje blijer en gelukkiger. En nu, nu ik bijna klaar ben met deze blog schijnt de zon. Op de zondag een heerlijke zon die me warm maakt. Ik ben alweer blij!!

Geniet van allemaal mooie dingen en wordt blij, dat maakt mij en iedereen om je heen ook blij!!!

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie