Ongelofelijk hoeveel troep je in de loop de tijd in je huis verzameld en tentoonstelt. Daar kom je eigenlijk pas achter als er iemand in het huis doodgaat, sorry maar het is gewoon zo, of wanneer je zoals wij gaat verhuizen. Nu hoeft die troep helemaal niet weg of zo, maar het moet ten tijde van het maken van foto's en bezichtigingen wel uit je huis verdwenen zijn. Wat je er na die tijd mee doet, moet je allemaal zelf weten, als het maar weg is wanneer het weg moet zijn.
Ik wil het graag met iets vergelijken, maar waarmee? Werk? Of vriendschappen? Of facebook? Ik denk de vergelijking met facebook wel op gaat. Want daar begin je ook alleen. Vervolgens nodig je de eerste mensen uit, meestal de vrienden ut de eerste lijn. Dan is het een tijdje rustig, je hoeft immers alleen maar om je eigen status te denken, en daarnaast zie alleen een klein beetje van de vrienden... Maar na een paar weken komen de verzoeken om vriendschap uit de tweede lijn. Je gaat zelf op zoek naar voormalig klasgenoten, je nodigt collega's uit om vrienden te worden. Je blijft collega's, maar het heet nu eenmaal vrienden op facebook, en zo gaat het van kwaad tot erger. Langzamerhand neemt de hobby het ook een beetje over en heb je zoveel vrienden dat je nog wel op facebook zit maar niet meer weet waar het allemaal over gaat. Je ziet door de bomen het bos niet meer zo gezegd.
Zie je wel?! Het is net als met je huis.
Toen je begon in je eigen huis nam je alleen de spullen mee die op dat moment van jezelf waren. Bij het inrichten van de woning bleek dat er toch eigenlijk te weinig spullen zijn en dat je wat nieuwe nodig bent. Je koopt deze spullen en bent voor een periode tevreden. Mooi huis, mooie spullen het past allemaal precies. Na een periode, bijvoorbeeld tijdens een verjaardag, koop of krijg je een nieuwe plant, en bij die plant hoort eigenlijk ook een mooie pot. Als dat eenmaal bij elkaar gezocht is steekt dit volgens jezelf en vrienden af tegen de rest dus moet er in de kamer ook een aanpassing komen... Na deze aanpassing is de kamer wel weer klaar, maar is de vloerbedekking op de trap eigenlijk wel aan vervanging toe, door dat dat gebeurd moeten eigenlijk ook de vloeren in de slaapkamers daarop warden aangepast... Und so gehts weiter und weiter, immer weiter. Net als facebook. Op het einde weet je niet meer waar je het eerst moet beginnen om te vervangen.
Nu we daar toch zijn? Dan verhuizen we toch gewoon? Tja en dan blijkt dat je wel heel veel troep hebt verzameld. En hoe doe je dat dan met facebook? Daar kun je niet verhuizen? Neeh inderdaad, maar als je het daar goed zou willen doen, bedenk ik me net? Dan loop je al je "vrienden" door en beperk je je tot het aantal die je echt kent. Of als je het tot je hobby beperken wilt, dan verwijder je iedereen die niets met je hobby te maken heeft. Want als je voor je hobby een aparte facebook hebt, wil je er ook eentje voor je familie en eentje voor je vrienden, voor je oud-klasgenoten. Moet ik nog verder gaan?
Dan kom je weer in een bos terecht...
Eigenlijk moet je het hebben van facebook en verhuizen gewoon niet met elkaar vergelijken. Ik leef niet in facebook. Jullie als lezers toch ook niet? Of wel? Doordat ik niet woon in facebook kan ik straks ook gewoon verhuizen en jullie een nieuw adres opgeven. Stef Ekkel zingt het al:
"Geniet van 't leven,
want het is zo voorbij.
Dus pluk de dag en zet je zorgen opzij.
Verdriet en vreugde staan heel dicht bij elkaar,
leef zoals jij dat wilt,
zet de tijd even stil.
Geniet van 't leven,
lach de zon tegemoet.
Dan zul je stralen en dan komt alles goed.
Het leven is een feest voor jou en voor mij,
dus ik zeg laat je gaan voel je vrij."
Mocht ik dus de komende periode minder op facebook zitten dan ben ik verhuizen en aan het genieten van het leven dat ik leef.