Deze keer een niet heel erg lang verhaal, maar een gedicht wat niet zo heel erg lang geleden in mij op kwam. Ik schreef er twee, eentje voor mijn ouders en eentje over oud en ouder zijn. Die laatste staat hieronder. Ik hoop dat ik mijn kinderen zo groot heb gebracht, en zo groot breng. Ik ben naar mijn gevoel wel zo groot geworden.
Als ik grijs en oud geworden,
op een eenzame kamer zit, kom je me
dan ook halen voor het zingen?
Help je me dan met het omslaan
van de pagina? en geef je
me water als ik hoesten moet?
Of laat je me inde stoel op m'n
kamer zitten? En zeg je luister
nu maar gewoon. En als ik hoest,
zeg je dan dat ik me niet moet aanstellen?
Ik heb voor je gezorgd toen je klein was
Zong met je mee toen je groter werd
Verzorgde je toen je ziek op de bak lag
Weet je? Doe maar de dingen die je wilt
doen, maar vergeet mij niet als ik oud
geworden, zelf de dingen niet meer kan.
Geniet mijn kind van alles wat je nog mag
en kunt doen nu. Geniet van de verzorging
die je nu krijgt en van alle mooie dingen
dan weet ik zeker dat je er later ook voor
mij wilt zijn.
Nu ik dit geschreven en overgelezen heb, vind ik het eigenlijk geen gedicht maar de gedachte van een ouder, die zelf zijn eigen ouders verzorgd heeft en nu stil in de kamer zit. In de gedachten klinkt dan hetgeen hier boven beschreven staat. En bij het naar bed gaan kijkt deze ouder een keertje extra bij de kinderen en nogmaals gaan dan de gedachten naar de toekomst.
Als ik grijs en oud geworden,
op een eenzame kamer zit, kom je me
dan ook halen voor het zingen?
Help je me dan met het omslaan
van de pagina? en geef je
me water als ik hoesten moet?
Of laat je me inde stoel op m'n
kamer zitten? En zeg je luister
nu maar gewoon. En als ik hoest,
zeg je dan dat ik me niet moet aanstellen?
Ik heb voor je gezorgd toen je klein was
Zong met je mee toen je groter werd
Verzorgde je toen je ziek op de bak lag
Weet je? Doe maar de dingen die je wilt
doen, maar vergeet mij niet als ik oud
geworden, zelf de dingen niet meer kan.
Geniet mijn kind van alles wat je nog mag
en kunt doen nu. Geniet van de verzorging
die je nu krijgt en van alle mooie dingen
dan weet ik zeker dat je er later ook voor
mij wilt zijn.
Nu ik dit geschreven en overgelezen heb, vind ik het eigenlijk geen gedicht maar de gedachte van een ouder, die zelf zijn eigen ouders verzorgd heeft en nu stil in de kamer zit. In de gedachten klinkt dan hetgeen hier boven beschreven staat. En bij het naar bed gaan kijkt deze ouder een keertje extra bij de kinderen en nogmaals gaan dan de gedachten naar de toekomst.