Laat ik beginnen met het zeggen dat het schrijven van een column door een columnist niet gemakkelijk moet zijn in mijn ogen. Als ik er over nadenk hoelang het duurt voordat er bij mij een fatsoenlijk column uit de pen, of tegenwoordig van het toetsenbord komt rollen, dan moet zij wel vol inspiratie zitten. Want ze moeten immers dagelijks of wekelijks hun schrijven inleveren en het moet ook nog boeiend zijn voor de lezers. Het moet dus ergens over gaan, en daar wringt nu net de schoen bij mij.
Er moet bij mij zoveel gebeuren of gebeurd zijn wil ik weer column kunnen schrijven of beter gezegd kunnen tikken, dat het bijna onmogelijk is om zoiets wekelijks, laat staan dagelijks te schrijven. Ik zeg gelukkig ben ik geen columnist. Al moet ik zeggen dat ik de titel wel een lange periode heb mogen dragen. En in die periode schreef ik ook regelmatig een column over van alles en nog wat. Vaak over de dagelijkse dingen en dit relateerde ik dan het geloof. De reden hiervoor was dat in de functieomschrijving was opgenomen dat er met enige regelmaat een column diende te verschijnen en dat deze columns de leden van het forum moesten prikkelen. Deze leden waren de leden van de Christelijke Hattrick Federatie. Hier kon je alleen lid van worden als je Hattrick speelde en ook nog eens betalend lid was.
Ik denk met enige weemoed terug aan het spelletje, ik heb het namelijk bijna 10 jaar gespeeld en 2 á 3 jr geen betalend lid geweest.
Maar ook in deze periode heb ik zeer veel moeite gehad om de columns te schrijven. Ik had een mede columnist die dezelfde moeiten had als ik waardoor we besloten om columns te schrijven als reactie op elkaar. In de praktijk hebben we dit geloof ik maar een paar keer gedaan, want dit bleek nog moeilijk te zijn dan een gewone column te schrijven. Wat we wel vaker gedaan hebben is over hetzelfde onderwerp een column te schrijven, en dat is wel erg leuk. Je krijgt dan namelijk vanuit twee verschillende oogpunten een column en dit leidt dan weer tot leuke discussie. Nogmaals ik ben gestopt met het spelletje, maar denk in weemoed terug.
Ik krijg sterk de neiging om binnenkort één van deze columns te herplaatsen om te zien of deze in deze tijd ook nog leiden tot discussie. Eigenlijk wil ik gewoon een bevestiging dat mijn columns gelezen worden en aanslaan. Ik ben best wel onzeker over mijn getyp enzo. Maar ik ben zo nieuwsgierig of ik nu beter ben gaan schrijven dan toen. Ik denk van niet, ik denk dat ik nog net zo schrijf als toen maar dat de ene column gewoon beter is dan de andere. Net zoals dat in het echte leven gaat, daar is de ene dag ook niet gelijk aan de andere. En als je de columns in de krant leest is de ene ook beter als de andere.
Daarmee ben ik weer terug bij het begin, namelijk dat het schrijven van columns door columnisten een vak apart is. Want ze hebben inspiratie nodig. Die inspiratie krijgen ze van ons en van de wereld om ons heen. Ik had al respect voor ze, maar nu ik weer met enige moeite een column geschreven heb heb ik nog meer respect gekregen. Enthousiast zal ik morgen de verschillende columns in de krant gaan lezen, en kijken of de schrijver ervan veel of weinig inspiratie had.
Lees je morgen mee?
Er moet bij mij zoveel gebeuren of gebeurd zijn wil ik weer column kunnen schrijven of beter gezegd kunnen tikken, dat het bijna onmogelijk is om zoiets wekelijks, laat staan dagelijks te schrijven. Ik zeg gelukkig ben ik geen columnist. Al moet ik zeggen dat ik de titel wel een lange periode heb mogen dragen. En in die periode schreef ik ook regelmatig een column over van alles en nog wat. Vaak over de dagelijkse dingen en dit relateerde ik dan het geloof. De reden hiervoor was dat in de functieomschrijving was opgenomen dat er met enige regelmaat een column diende te verschijnen en dat deze columns de leden van het forum moesten prikkelen. Deze leden waren de leden van de Christelijke Hattrick Federatie. Hier kon je alleen lid van worden als je Hattrick speelde en ook nog eens betalend lid was.
Ik denk met enige weemoed terug aan het spelletje, ik heb het namelijk bijna 10 jaar gespeeld en 2 á 3 jr geen betalend lid geweest.
Maar ook in deze periode heb ik zeer veel moeite gehad om de columns te schrijven. Ik had een mede columnist die dezelfde moeiten had als ik waardoor we besloten om columns te schrijven als reactie op elkaar. In de praktijk hebben we dit geloof ik maar een paar keer gedaan, want dit bleek nog moeilijk te zijn dan een gewone column te schrijven. Wat we wel vaker gedaan hebben is over hetzelfde onderwerp een column te schrijven, en dat is wel erg leuk. Je krijgt dan namelijk vanuit twee verschillende oogpunten een column en dit leidt dan weer tot leuke discussie. Nogmaals ik ben gestopt met het spelletje, maar denk in weemoed terug.
Ik krijg sterk de neiging om binnenkort één van deze columns te herplaatsen om te zien of deze in deze tijd ook nog leiden tot discussie. Eigenlijk wil ik gewoon een bevestiging dat mijn columns gelezen worden en aanslaan. Ik ben best wel onzeker over mijn getyp enzo. Maar ik ben zo nieuwsgierig of ik nu beter ben gaan schrijven dan toen. Ik denk van niet, ik denk dat ik nog net zo schrijf als toen maar dat de ene column gewoon beter is dan de andere. Net zoals dat in het echte leven gaat, daar is de ene dag ook niet gelijk aan de andere. En als je de columns in de krant leest is de ene ook beter als de andere.
Daarmee ben ik weer terug bij het begin, namelijk dat het schrijven van columns door columnisten een vak apart is. Want ze hebben inspiratie nodig. Die inspiratie krijgen ze van ons en van de wereld om ons heen. Ik had al respect voor ze, maar nu ik weer met enige moeite een column geschreven heb heb ik nog meer respect gekregen. Enthousiast zal ik morgen de verschillende columns in de krant gaan lezen, en kijken of de schrijver ervan veel of weinig inspiratie had.
Lees je morgen mee?