Doorgaan naar hoofdcontent

Vrijheid! Vanzelfsprekend?

In deze tijd is vrijheid een heel mooi iets. Wij vinden het vanzelfsprekend, maar is dit ook zo?
Is vrijheid vanzelfsprekend? Of is vrijheid iets waar we no altijd dankbaar voor moeten zijn?
Vraag het in uw omgeving, en vraag het u kinderen of vraag het aan iemand die nu nog kan zeggen wat het is om niet vrij te zijn. Denk na over de antwoorden en ik denk dat u uw antwoorden heeft op de door mij gesteld vragen.

Dit is niet de kortste column die ik heb geschreven, maar wel een column met een heleboel belangrijke vragen. Vragen die vind ik wel vaker gesteld mogen worden, zodat er vaker nagedacht gaat worden over de vrijheid die wij hebben. Zodat er nagedacht gaat worden over de kansen die deze vrijheid ons biedt. Want wat is dat eigenlijk vrijheid?

Ik wens u als lezer succes met het zoeken naar antwoorden op de door mij gestelde vragen. Een deel van mijn vrijheid heeft u hier gelezen en gaat u hier lezen. En vrijheid voor mij is, dat ik elke dag mag doen wat ik wil. Dat ik mag belijden wat ik wil, maar ook dat ik rekening houdt met die ander die niet alles kan waarderen wat ik over hem of haar schrijf.

Beste lezer, nogmaals ga op zoek naar uw antwoorden en laat dit jaar op 4 en 5 mei eens zien wat vrijheid voor u betekend!

Is vrijheid leven zonder zorgen?
Is vrijheid leven in gezondheid?
Vrijheid is blijheid.
Vrijheid...

Niets is wat het lijkt
Het is maar hoe je er naar kijkt
Is het opgehouden schijn?
Of hebben ze het daar gewoon fijn?

Vrijheid is mijn leven,
Af en toe wat geven,
Af en toe wat ontvangen,
waardoor je de moeilijkheden kunt opvangen

Vrijheid is dus dat wat jij bent.
Vrijheid is dus leven zoals je dat kent.
Vrijheid? Geniet je van! 

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie