Doorgaan naar hoofdcontent

Hypocriet? Schijnheilig? Of eerlijk?!!


Er loopt een man over straat in Antiochië. Hij haast zich want hij wil naar Petrus toe. Hij heeft een dringende boodschap voor hem, want er komen namelijk afgezanten van Jakobus langs en dat moet Petrus natuurlijk wel weten. Ha hij is er, klop, klop, tjonge Petrus geeft zeker weer een feest want er komt weer zoveel lawaai uit zijn huis. En nogmaals doet de kopper zijn werk klop, klop. En ja nu lijkt de dienstbode hem te horen. De deur gaat open en hij mag naar binnen. "Kefas" want dat is naam waarmee hij graag wil worden aangesproken in het bij zijn van Paulus, "ik heb een boodschap voor je" spreekt de man. Petrus wenkt de man naderbij, "En deze boodschap luid?" vraagt hij. "Er komen afgezanten van Jakobus deze kant op" antwoord de man naar waarheid. Echter is hij nog niet uitgesproken of Petrus, roept dat iedereen zijn huis moet verlaten. Bij zijn gratie mag Paulus dan nog wel blijven maar de rest moet ogenblikkelijk vertrekken. "En kom niet eerder terug dan dat ik het zeg!" roept hij hen nog na. En nadat iedereen ook Paulus zijn huis heeft verlaten trekt Petrus zich terug in zijn binnenkamer en laat zich tot dat de gezanten er zijn niet meer zien bij maaltijden waar ook heidenen aan deelnemen. Ook de andere joden doen evenzo, zelfs Barnabas de vriend van Paulus laat zich mee slepen in deze huichelarij.

Het laat zich natuurlijk raden wat Paulus van deze gang van zaken vindt. Hij maakt zich hier zo kwaad over dat hij het het niet na kan laten om Petrus in het bij zijn van anderen, waaronder de gezanten van Jakobus, de waarheid te vertellen.
"Hoe kun jij als jood nu niet joden gaan verplichten als een jood te gaan leven? Je leeft immers zelf als was je niet een jood!"

En zijn wij ook zo? Hypocriet tot en met? Schijnheilig? Of hebben wij nog net iets meer het lef om ons zelf te zijn in het bij zijn van niet-christenen? Zal ik het antwoord maar geven? Nee ik doe het niet. Ik laat het antwoord open. Ik denk dat iedereen voor zichzelf wel het antwoord op deze vragen kan geven.
Ik voor mij weet zeker dat ik niet alle vragen kan beantwoorden als wel van mij verwacht zou worden.

Hoe het verder gegaan is met Paulus en Petrus? Wel dat laat zich raden toch? Petrus als rechtschapen driftkop zal hier hard tegen in gegaan zijn. En zal op elk ding wat hij Paulus verweet hierover een antwoord hebben gekregen waar hij op dat moment niet mee kon leven. Net als ik en met met mij vele ADHD-ers. Want dat zou Petrus zijn geweest als hij nu zou hebben geleefd. En het antwoord waarmee Paulus al Petrus zijn argumenten van tafel veegt is: Rechtvaardig voor God door het geloof in Jezus Christus. En dat Petrus zich hier wat van heeft aangetrokken blijkt wel uit zijn eerste brief.

Ik zeg niet dat dit waarheid is. Ik zeg niet dat iedereen zo is. Ik beoog ook niet dat ik de waarheid verkondig. Ik wil alleen maar schrijven over de dingen die in mij opkomen, en daar was en is dit een onderdeel van. Maar eerlijk is eerlijk, wanneer ben jij voor het laatst eerlijk naar jezelf geweest? En wanneer voor het laatst naar je omgeving?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie