De herfst

Nu het zo grijs en mistroostig is geworden ben ik het zelf opeens ook. Heb moeite om uit mijn bed te komen, het is immers zo donker. De kamer is donker en kil als je 's morgens beneden komt. Mensen die je tegenkomt op straat lopen met het gezicht naar beneden omdat de regen hen anders in het gezicht slaat. Neeh d'r is even niks meer aan. En juist dat slaat terug op mijn gemoed. Daar waar alles helemaal goed leek toen de zon volop scheen, daar lijkt nu alles negatief. Het loopt gewoon niet meer zeg maar.
Mijn vorige blogs waren een tweetal gedichten, en ik denk dat ik er nu met dit stukje vooraf nog één aan toevoeg.

De herfst,

Blaadjes vallen,
En de mensen worden vervelend.
Ze vinden het niet leuk meer,
Er niets aan dat donkere zeggen ze
Geef ons maar licht zeggen ze.

De herfst,
De dieren gaan zoeken,
zich voorbereiden op de winter
Ze zoeken een voorraad bij elkaar
Beukennootjes, kastanjes, eikels
Zodat ze straks in het donker er niet meer uit hoeven
Zij snappen het wel.

De herfst,
Regen, wind
Lekker slapen als je in je bed ligt
Lekker de kachel aan en warme chocomelk
Lekker lezen bij de open haard
De herfst, 
Stamppot eten
Vroeg donker en uitwaaien op het strand.

De herfst,
Voor iedereen een andere belevenis.
De herfst,
Ze maakt dingen bij mensen los.
De herfst,
Ik hoop dat ze gauw weer over is.
De herfst,
Ze gaf me inspiratie.

Ik hoop dat ik je niet teleurstel met deze blog. Er komen wel weer tijden dat ik lange verhalen kan vertellen. Er komen wel weer tijden da je alles kunt lezen wat mij bezighoudt, maar nu even niet. En eerlijk gezegd ben ik in mijn hoofd bezig om een stuk te maken over welke muziek mij bezighoudt bij mijn verschillende stemmingen. Maar dat is voor later. Ik heb met veel plezier, maar ook veel moeite deze nu geschreven. Tijd voor een kopje warme koffie en even lekker tegen de warme radiator aankruipen, want ik heb het zo koud...