Doorgaan naar hoofdcontent

Smile aan het einde van het jaar

Ik heb besloten om ook dit jaar maar weer mee te doen met een terugblik over het afgelopen jaar. Of besloten is een groot woord, ik heb er de behoefte aan. Want het is weer een raar jaar geweest. En ook dat is weer geen goede benaming, het is weer een apart jaar geweest. Maar ook een mooi jaar en leerzaam jaar en een openbarigsjaar. Een jaar waarin vriendschappen werden beklonken, maar ook werden afgesloten. Een jaar waarin afscheid werd genomen, maar ook met vreugde kennis van nieuw leven werd gevierd. Kortom een jaar waarin we veel mochten meemaken.

Er was in dit jaar minimaal één ding waar ik me verschrikkelijk aan heb ge-ergert, en dat zijn die omgekeerde vlaggen aan de kant van de weg. Ik snap dat je het beleid van een regering niet accepteert en niet leuk vind, maar ik snap niet dat je dan je land op deze manier moet beledigen. Ik heb nergens een omgekeerde vlag van een provincie gezien. Neeh alleen maar het mooie rood-wit-blauw onderste boven. Wat bereik je er mee? Niets! Of toch wel, een al groter wordende groep van mensen die zich hier kapot aan ergeren en de neiging gaan hebben de vlaggen te verwijderen.

Overigens heb ik nog een andere actie voor de boeren in dit land. Ben je het niet eens met de regering? Wil je echt met z'n allen een statement maken? Biedt dan met z'n allen je boerderij te koop aan. Stop dan met allemaal. Dan pas raak je iedereen en laat je ze nadenken. Dan is er geen vlees, melk, kaas, boter, eieren meer voor handen. Dan moet alles ge-importeert worden. Dan wordt het meer te betalen. Overigens is het niet van de boerderij vertrekken, maar de activiteiten stoppen. Echt alles. Geen akkerbouw, geen veeteelt meer, gewoon alle agrarische activiteiten stoppen. Kijken wat ze dan doen. Want dan is er opeens een hele grote werkloosheid. Dan reizen de kosten voor uitkeringen de pan uit. Dan zijn de kosten voor het importeren van boter, kaas, eieren, vlees te hoog om het nog verkoopbaar te maken. Dan pas pak je iemand aan. Nu met dat domme gezwaai en standaard laten staan naast de kant van de weg bereik je helemaal niets.

Goed dat was het meest negatieve van dit jaar. We mochten een zilveren huwelijks jubileum vieren, Sara leren kennen, een eerste verre reis maken met z'n tweeën. Allemaal eindelijk redelijk gezond blijven. Op vakantie gaan naar een land waar we als gezin nog nooit eerder waren geweest. Het gaat allemaal nog niet zo slecht, het is alleen de denkwijze. Het is alleen datgene wat ons wordt opgelegd en opgedragen van overheidswege. Het is datgene wat ons in het afgelopen jaar is voorgeschoteld door de nieuwszenders. Weinig positiviteit, terwijl we allemaal zulke mooie positieve dingen hebben meegemaakt. 

Ik laat me dus ook maar leiden door de positieve dingen van dit jaar. Ook al zit je nu in de lappenmand denk dan toch, net als ik, terug aan de mooie dingen die je hebt meegemaakt. Probeer dan toch terug te denken aan datgene waar je plezier in hebt gehad in het afgelopen jaar, aan die dingen waarvan je een glimlach van op je gezicht krijgt. Want die glimlach zorgt ervoor dat een ander ook vriendelijker wordt, en misschien ook wel een glimlach krijgt. En samen zorgen we er dan voor dat de wereld er weer een beetje mooier uit gaat zien. 

Ik vind het allemaal best wel moeilijk om dit zo neer te zetten. Zeker het lange verhaal over de vlaggen komt misschien verkeerd over terwijl ik het niet verkeerd bedoel. De glimlach van jou kan me misschien helpen er minder zwaar over te denken dan dat ik nu doe. Die glimlach zorgt er misschien ook wel voor dat de postbode die weer een grote stapel post op pad moest, vrolijker bij je huis weggaat als dat hij er is gekomen. Hij zorgt er in ieder geval voor dat ik verder wil gaan met schrijven. Zorgt ervoor dat ik blij en vrolijk wordt door te denken aan het feit dat ik misschien wel een glimlach op je gezicht heb getoverd. Die glimlach maakt me blij.


Ik wens iedereen fijne dagen. Een blij en vrolijk Kerstfeest en een goed en gezond begin van 2023. Ga glimlachend het nieuwe jaar in en wie weet wat het je allemaal brengt

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie