Doorgaan naar hoofdcontent

Vakantietijd

Het is komkommertijd, dat is die tijd dat iedereen en alles met vakantie is en dat er geen nieuws is omdat niemand iets doet denken ze. Terwijl er in deze tijd naar mijn idee juist net zoveel gebeurd als anders. Alleen willen de media het niet zien. Willen de mensen het niet horen, want het is immers vakantietijd. En juist dit inspireert mij om nu een blog te schrijven. Een blog over de vakantie. Over de tijd dat er bijna geen collega's aan het werk zijn. Dat er bijna geen verkeer op de weg is. Dat de scholen dicht zijn. De warme bakkers het 's morgens smoordruk hebben omdat iedereen opeens een warm broodje bij het ontbijt wil. Over die tijd hebben we het. Ik heb er helemaal niets meer mee. Ik merk aan alles dat ik het zelfs vervelend begin te vinden. Want meestal ben ik aan het werk terwijl iedereen weg is. Ben ik één van degenen die alle ellende van vlak voor de vakantie op mag lossen om dan vervolgens dagen achtereen geen fluit te doen te hebben. En als ik dan eindelijk weg mag en kan? Nou dat is het mooie weer op, zijn de bakkers uit gebakken, en zijn de wegen weer druk. De scholen gelukkig nog niet begonnen, maar het het voelt alsof iedereen alweer in zijn normale doen is. Ik krijg er zo een hekel aan. Wil eigenlijk een andere bewoording kiezen, maar ja niet alles kan worden gepubliceerd.

Want waarom sluiten mensen in deze periode hun ogen voor wat er om hen heen gebeurd? Waarom denken mensen dat er in deze periode minder gekker dingen, minder erge dingen gebeuren dan in de periode dat ze aan het werk zijn? Waarom? Er namelijk nog steeds gewoon mensen dood omdat er een idioot is die begint te schieten. Er branden nog steeds hele bossen en dorpen af omdat er bosbranden zijn die niet geblust kunnen worden. Er zijn... Eindeloos zijn de dingen die gewoon doorgaan terwijl het vakantietijd is. De wereld stopt niet met draaien in die periode. Waarom denken mensen dat dan? Waarom kunnen ze dan opeens wel het negatieve denken stoppen? En waarom moet dan alles wel positief zijn? Overigens is dit laatste ook alleen maar het geval als het mooi weer is en er mogelijkheden zijn tot reizen. Want kijk maar naar de afgelopen twee jaren... Stop houdt op. Doe normaal klonk het ooit in de kamer, maar dat is wel wat ik nu tegen iedereen wil zeggen. DOE NORMAAL. Het is maar vakantie, de dingen stoppen niet. 

Nu moet ik eerlijk zeggen, en dat is dan het positieve van het deze tijd, dat de werkdruk momenteel in mijn eigen proces niet zo hoog is. Dat ik al behoorlijk kan merken dat ook het bedrijfsleven toe is aan ontspanning en vakantie. Dus er is geen druk meer, maar de dagen hier vooraf? Man man En is die vakantie dan zo negatief? Is het doorwerken terwijl de meeste collega's al weg zijn dan zou vervelend? Eerlijk gezegd? Neeh dat valt best wel mee. Want eerlijk is eerlijk, het is gewoon rustiger. Je hebt meer mogelijkheden voor een gezamenlijk kopje koffie. Je kunt iets langer blijven zitten 's morgen voordat het eerste telefoontje of mailtje komt. Eigenlijk heb je in de tijd ook op het werk gewoon een beetje vakantie. Dus ik moet niet zo zeven over druk, vervelend, kop in het zand enz. Want stiekem geniet ik er wel een beetje van.

Maar straks, straks al s de eersten weer terugkomen en ik nog moet gaan? Ik moet er nu nog maar niet aan denken. Het is nu heerlijk rustig. Niet teveel vragen, geen telefoontjes en heerlijk de mogelijkheid om in de zon, ja ze schijnt, een bakje koffie te doen. Heerlijk luisterend naar geen geluiden van school, geen geluiden van werkende bouwvakkers, geen voorbij razende auto's. Wat een rust, wat een tijd!

Barst nu gaat toch mijn diensttelefoon. Nou ja dan maar oppakken en de vraag beantwoorden. En na het gesprek dan toch maar even de mailbox bij langs om te kijken wat er nog instaat. Een half uurtje werk en dan mogen we weer even genieten van de vakantietijd hoop ik.

Ik wens iedereen die al met vakantie is een fijne tijd toe. Vergeet niet dat de wereld gewoon doordraait, maar kom toch heerlijk ontspannen terug. Iedereen die net als ik nog even moet wachten? Kop op, wij mogen straks als het weer ietsje drukker is, tot die tijd gaan ook wij heerlijk ontspannen met een kopje koffie en af en toe een telefoontje of mailtje.


FIJNE VAKANTIE ALLEMAAL!!! 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie