Doorgaan naar hoofdcontent

Vakantie stress

Eigenlijk vind ik de laatste week voor de vakantie helemaal niets aan. Je bent alleen maar bezig met de vakantie die binnenkort zal gaan beginnen. Je wilt vanwege die vakantie helemaal niets oppakken, en zoveel mogelijk afmaken. Maar je wilt ook weer niet dat men je beticht van werkontduiking, dus het gaat gewoon helemaal nergens over.

Precies de dag van vandaag... Ik wist dat ik normaal zou beginnen, dat is vroeg, dus geen enkel probleem. Alleen bij het openen van mijn mailbox bleek dat ik in de afgelopen vrije dagen een heleboel mail gemist heb. Je moet ook geen vrije dagen opnemen als je in een transitie naar een nieuw systeem zit, maar goed voordat ik goed en wel aan mijn mail begonnen was moest ik er alweer mee stoppen. De dames moesten weggebracht worden naar Lauwersoog omdat er een dagje Schier op het programma stond. Gauw de laatste fiets op de auto gezet, sleutel van de leenauto weggebracht en op naar de haven. Tenminste dat was de bedoeling. Helaas dacht het vakantie verkeer daar onderweg anders over. op hete kolen zittende in de auto, bleek bij aankomst op Lauwersoog dat het zo druk zou gaan worden op Schier dat er extra afvaarten waren gepland. Stress voor niks dus... Gekalmeerd de fietsen van de auto en terug naar het lege huis. Wat een heerlijkheid is dat zeg, en als je dan op de terugweg ook geen vakantieverkeer meer tegenkomt, kom je bijna ontspannen aan. Eindelijk aan de slag, maar ja dan blijkt dat een leeg huis er ook voor zorgt dat je nog sneller kunt werken als anders, waarmee dus nu de werkvoorraad op is ... Gelukkig kan ik nog bloggen.

Nu ik ben begonnen met deze blog en de werkvoorraad nog steeds laag is erger ik me aan het feit dat het vakantieweer is. Dat weer waar je in je vakantie op hoopt maar nooit hebt. Heerlijk warm, mooie luchten, af en toe een wolkje en veel zon. Dat weer waarin ik in mijn vakantie heerlijke kilometers gemaakt zou hebben. Maar nu niet kan omdat ik nog geen vakantie heb. Gelukkig weet ik dat er mensen zijn die er wel van kunnen genieten, en dat er naast mijzelf ook nog andere mensen druk aan het werk zijn. Maar die vakantie ik zou willen dat deze al begonnen was. Man wat zou ik toch allemaal kunnen doen in die vrije dagen. Zucht nog maar 3 dagen en dan begint deze.

Maar ja als ik vakantie heb zal het wel weer de helft van de tijd grijs zijn, winderig als de zon schijnt en regenachtig als we iets leuks willen gaan doen. En dan aan het einde van die vakantie als ik weer mag beginnen op m'n werkplekje zal je zien dat de voorspellingen laten zien dat het warm en zonnig gaat worden. Neeh die dagen voorafgaande aan mijn vakantie zou ik eigenlijk niet moeten hebben. Ik ben veel te veel bezig met de toekomst. Plannen maken en voorpret van alles wat we gaan doen, om vervolgens negatief te gaan denken dat het geen fijn weer gaat worden. Neeh dat zijn niet de leukste dagen.

Gelukkig zijn het er na vandaag nog maar 3. En dan heerlijk een paar weken geen werk, geen stress, geen verplichtingen. Gewoon ontspannen en genieten van alles wat er kan gaan gebeuren. Genieten van alle mooie dingen die gepland staan. Nog maar 3 dagen nadenken over het feit dat het nog maar 3 dagen duurt...

Ik wens jullie allemaal een fijne vakantie!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie