Doorgaan naar hoofdcontent

Normale behandeling

Ik ben geen politicus, geen zendeling of een groot dichter of schrijver,  maar ik ben wel gewoon mens. En omdat ik dat ben schaam ik mij diep voor de discussie welke is ontstaan in de afgelopen dagen. Want iedereen is het met elkaar eens dat de vrijheid van meningsuiting en van geloofsovertuiging de eerste rechten van de mens zijn. Maar vervolgens is er een steeds groter worden groep die vindt dat geloofsovertuiging niet langer tot de vrijheid van de mens behoord. En wat de doet de groep die daarin wordt aangevallen? Die gaan dingen doen, die zo zeggen zij gerechtvaardigd worden door hun geloof, die een nog hardere afkeer brengen van het geloof. Maar ondertussen verwacht iedereen wel van elkaar dat ze respecteert worden zoals ze zijn, dat gewaardeerd moeten worden omdat ze een geloof hebben, of omdat ze juist in niet iets geloven wat groter is dan zij. Hoe houdt je dit vol? Hoelang gaat dit nog verder op deze wijze?


Natuurlijk komt mijn schrijven voort uit de discussie die nu is ontstaan uit het, vergeef me, Amerikaanse bolwerk. Natuurlijk is het raar dat een Nederlandse politicus zich heeft verlaagd tot het tekenen van iets wat daar is opgesteld, maar hij is ook maar mens. Maar de mens die dit heeft getekend staat voor zijn eigen opvatting over homofilie. Dat hij hier vooruit komt is toch niets nieuws? Volgens mijn bescheiden mening is het juist nieuws dat de Nederlandse vertaling zegt dat er sprake is van een ziekte. En ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat er in Nederland ook nog maar iemand is die dat gelooft. Mocht dat wel zo zijn, dan hebben wij nog een lange, lange weg te gaan.


Maar even terug naar de mening van de SGP, waarom valt iedereen nu zo hen heen? Nogmaals zij doen niets anders dan anders. Zij verkondigen hun (nadruk) standpunt aan de hand van datgene wat zij in de bijbel lezen. Dat heeft de SGP altijd gedaan en zal de SGP altijd blijven doen. Dat is hun goed recht. Dit is immers hun vrijheid van meningsuiting en geloofsovertuiging. Ik kan er niet bij dat je nu opeens anders over de SGP gaat denken. Onderaan dit artikel staan een filmpje met de reactie van dhr van der Staaij hoe hij zou reageren als hij zijn zoon zoenend met een andere man aan zou treffen https://www.ad.nl/politiek/van-der-staaij-blijft-achter-antihomopamflet-staan~a504b505/ Dit geeft wat mij betreft precies aan hoe de man dit Amerikaans document heeft geïnterpreteerd.


Maar goed terug naar de vrijheid van meningsuiting en geloofsovertuiging. Mijn lieve lezers ik hoop niet dat jullie mij verdenken van dezelfde denkwijze als de SGP want dan heb ik in de afgelopen blogs te weinig van mijzelf laten zien. Neeh mijn mening staat denk ik haaks op de haar mening. Ik heb teveel respect voor de LHBT'ers in de christelijke wereld, ook daar buiten maar daar gaat het nu niet over. Ik ken hen als betrouwbaar eerlijk en zeer wel willend, maar naar binnen gekeerd omdat ze niet overal geaccepteerd worden. Niet geaccepteerd worden in een gemeenschap waarbij ze zicht juist thuis voelen. En volgens mij zouden we daar iets aan moeten doen.


Ja de Nederlandse verklaring spreekt over het feit dat een christen homoseksualiteit altijd zou moeten afwijzen, ik weet het. Maar dat maakt mij dus vanaf het opstellen van deze verklaring een slecht christen. Want ik wijs het juist op basis van dezelfde bijbel niet af. Ik juich het toe als een LHBT'er durft zeggen dat hij of zij homo, lesbienne, of transgender is. Wat ik als "slecht" christen wel afwijs is dat mijn mede christen hier niet gelijk over durven denken. Waarmee ik weer terug ben op vrijheid van meningsuiting. En wees nog eens eerlijk, als je een Nederlandse moslim broeder vraagt hoe hij denkt over LHBT hetzelfde antwoord krijgt als de moslim broeder in Saoedi - Arabië? Natuurlijk niet. Maar toch belijden ook zij hetzelfde geloof.


Ik denk dat wij als Nederlanders ons eens achter de oren moeten krabben of we altijd wel een mening moeten hebben klaar staan over de Nederlanders die in de schijnwerpers staan. Ja ja zij zijn een voorbeeld, en blah blah blah, nou en? Mogen zij in diezelfde schijnwerpers dan niet hun mening geven? Mogen ze dat alleen maar in hun eigen huis? Ach waar maak ik me ook weer druk over? Ik hoop dat er geen gek is die vindt dat de Kees van der Staaij nu omgelegd moet worden om zijn woorden, want dan komen er nog vele moorden meer. Immers er zijn zovele Nederlandse mensen, instellingen die deze naar het Nederlands vertaalde verklaring hebben getekend. Neeh laat iedereen zijn eigen mening hebben, en laat iedereen bedenken dat juist het tekenen van deze verklaring wel eens een reden zou kunnen zijn dat de kerken steeds verder leeglopen.


Ik wens de heer van der Staaij veel wijsheid, kracht en inzicht toe in de komende periode en ik hoop dat hij zijn eigen mening en geluid wil blijven voortzetten zoals hij doet. Ik wens de LHBT gemeenschap in Nederland heel veel sterkte toe, want hun rol in de kerken in Nederland is door deze verklaring nog verder onder druk komen staan. Ik wens iedere Nederlander vrijheid van meningsuiting en vrijheid van geloof toe. Zodat iedereen zijn eigen keus kan verantwoorden als er naar gevraagd wordt.
En ik? Ik ga rustig verder met het schrijven van stukjes, het dichten van mijn eigen regels. En probeer iedereen te behandelen zoals degene dat wil.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Veel beloven, weinig geven

 Ik heb altijd gedacht dat ik een heel speciaal plekje had bij sommige mensen. Naast dan natuurlijk mijn ouders en vrouw en kinderen. Maar ik kom er hoe langer hoe meer achter dat ik dat plekje helemaal niet heb. Ze zijn wel lief hoor, je denken allemaal mee als je het nodig hebt, maar zodra je uit het zicht bent besta je niet meer. En juist daar denk ik, juist dan moet je iemand koesteren. Ook al zie je de persoon niet, denk eens aan hem of haar. Is het langere tijd stil? Misschien moet je dan even contact zoeken. Niet direct klaar staan met van alles, maar gewoon even laten weten dat je er bent. Meer is niet nodig Al mijmerend over dit onderwerp zit ik buiten in de zon en geniet ik van de vogels die ik hoor en zie. Erger ik mij kapot aan de Franse veldwesp die alweer in grote getale aanwezig is, en denk ik aan degenen waar ik de laatste tijd weinig contact mee heb gehad. Zou het goed met ze gaan? Misschien even bellen als ik de ruimte hiervoor kan vinden. Ik weet het, het klinkt als

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie