Doorgaan naar hoofdcontent

Comme si comme sa

Ik was al begonnen om weer een column te beginnen met het feit dat ik niet wist wat waarover ik schrijven moest. Maar dat is dikke flauwekul. Ik weet drommelse goed waar ik deze keer over schrijven moet. Ik moet gewoon de frustratie van me afschrijven dat mensen een heleboel beloven maar niets waar maken, en dat mensen alles op het laatste moment doen. Natuurlijk is er ook een groep die het wel goed doet en probeert te doen, maar de overgrote meerderheid waar ik mee te maken heb niet! En dat levert frustratie dagen zoals vandaag op. Dan staat het janken me op een gegeven moment nader dan het lachen, en daar baal ik dan weer van. Tja en dan gauw weglopen met de woorden comme si comme sa, is ook een verkeerd signaal afgeven. Maar was wel het beste wat ik op dat moment kon doen.
Weten jullie eigenlijk wat het betekend? Comme si comme sa? Ik heb het proberen op te zoeken maar kan niet echt een juiste verkalring vinden. Ik mijn belevenis betekend het zoiets als zo zo. Met andere woorden het heeft niet over, maar het gaat nu ook niet geheel slecht. Een Groninger zou zeggen " 't kon minder" Dit is echter mijn idee van wat het betekend het zou natuurlijk best kunnen dat ik er volkomen naast zit. Mocht dat inderdaad zo zijn, dan neem ik aan dat ik hierop wel aangesproken word?

Maar nu verder op het onderwerp waar ik in het begin over schreef, die frustratie. Die nekt mij eens in de zoveel tijd, en werkt dan zo hard door dat ik er echt last van heb. En niet alleen op mn werk. Ken je dat? Frustratie die in alles doorwerkt? Ik had daar de laatste tijd weinig last van, gelukkig, maar vandaag...pfffff Wat een ellende. Gelukkig maakt een gesprek dan veel goed, en is de steun die ik krijg en als je het herkent jij ook, veel goed, maar toch het heeft wel even zeer gedaan. En heb daardoor wel weer dingen geroepen en gedaan waar ik nu spijt van heb. Goed het is nu weg en ik schrijf weer een beetje van me af en heb daarmee bijna weer een column of beter een blog af. En ik weet dit keer tijdens het schrijven de titel ook al. Hahahahahaha hoe meer ik schrijf hoe beter ik me ga voelen. Die frustratie is wel weer verdwenen, maar het gevoel wat daardoor achterbleef wilde nog niet echt vertrekken of beter wegebben. Maar nu tijdens het typen van deze blog, is het verdwenen als sneeuw voor de zon.

Weet ook al waarom het gevoel nu ook beter is geworden. De pc is stabiel gaan draaien, de chromecast doet wat hij moet doen en de kids zijn ook eindelijk volkomen rustig geworden. Zie alles werkt door, en dus gaat het nu beter. Al hoewel ik morgen over mijn pc vast weer roep comme si comme sa, maar dat is voor de dag van morgen. Het draait nu zoals het moet draaien.
Tja nu ben ik mijn onderwerp een beetje kwijt en ook het comme si comme sa gevoel is beter geworden. Dus ik denk dat ik maar moet afsluiten. Misschien heb ik je wel dieper in de put gepraat, misschien heb ik je wel verveeld met het schrijven van deze blog, sorry daarvoor. Ik  heb er echter weer een hoop aan gehad dat ik het heb kunnen opschrijven.
Dus is het nu ca va bien geworden! Et tu?

Populaire posts van deze blog

Zonnehulp voor grijze wolken

 Vandaag weer ervaren dat het liedje wat Henny Huisman zingt bij de surprise show niet klopt. Het onverwachte is niet altijd de mooiste prijs. Het is vaak het diepste dal wat je kan overkomen. Of het brengt je even compleet van slag en ver weg in de gedachten. Mij leidde het vandaag gedurende een half uur even goed af van mijn werk. Het werd nog extra benadrukt omdat ik op de fiets heel erg bij mijzelf gekomen was. Net had ervaren dat ik over bepaalde dingen heen ben. Dat ik daar voor mijzelf grapjes over kan maken. En dan komt er zo'n bericht. Ik snap het niet, laat staan dat ik het begrijp.  Nu hoor ik jullie denken: Waar gaat het over? Maar omwille van mijzelf en anderen ben ik niet van plan hierover uit te weiden. Ik wil alleen schrijven over het feit dat sommige onverwachte dingen kunnen leiden tot mooie dingen, maar dat ik tot op heden vaak het tegenovergestelde ervaar. Dat het juist brengt waar ik niet van uitgegaan ben. En juist daardoor kwam ik in diepe zwarte gaten terech

Het einde van het perron

Met het gevaar dat het verkeerd uitgelegd gaat worden ben ik deze keer begonnen aan deze blog. Ik heb namelijk het gevoel dat ik aan beland ben op het einde van het perron. De trein is even terug al gestopt. Ben uit gestapt en heb de laatste meters per voet afgelegd. Uiteindelijk ging dit niet zo snel als toen ik in de trein zat, maar ben er wel gekomen. Nu sta ik op het het randje van het perron en staar. Staar in de leegte die ik voor mij zie. Er liggen rails maar er rijden geen treinen. Achter mij is het een drukte van belang, mensen die in en ut de treinen springen die aankomen en vertrekken. Maar ik zie ze niet rijden. Er komt geen trein achterop of voorbij, het is stil voor mij uit. Is dit nu het einde van mijn carrière? Ben ik nu klaar? Is er geen nieuwe uitdaging? Ik heb afgelopen weekend net een droom uitgesproken tegen de jongste, en nu zie ik mijzelf hier staan. Beetje dubbelop. Ik hoor geweldige muziek voorbijkomen op GNR en op SevenFM, maar het heeft deze keren geen invloe

Dankzij de broers

 In mijn gedachten ben ik al heel erg ver met deze blog, maar nu ik er aan wil beginnen heb ik helemaal niets meer in gedachten. Heb ik zoals zo vaak helemaal niets om over te schrijven, en dat terwijl er zoveel om ons heen gebeurd. Iets met plastic en geld, iets met stikstof, boeren, politici en ga zo maar door. Maar dat is niet mijn stiel van van schrijven. Neeh het moet gaan over mijzelf of wat mij bezighoudt. Grrrrrr hier kan ik niet tegen. Dit is net zoiets als het resultaat van het papa helpen met de lekkerij in zijn vogelhok.  Mijn jongste broer heeft een mooi nieuw dak op de volière gelegd. Het oude was af en eerlijk is eerlijk hij heeft dit goed gedaan. Echter blijkt er nu met de regen een beetje lekkerij te zijn bij de toegangsdeur. Hier drupt het hard en als het zo blijft dan gat het ten koste van de deur. Mijn vader belt hem op om te vragen of hij dit wil komen repareren want hij wil zijn deur graag behouden. Broertje komt gaat aan de slag, maar ziet het even niet meer. Nie